Το πρόσωπο με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα είναι ο κύριος Νίκος Αδύναμος. Είναι ένας τύπος ανθρώπου που αφήνει διακριτικά το στίγμα του στην κοινώνία με την οποία συναναστρέφεται. Είναι ένα πολυδιάστατο άτομο που καταφέρνει τελικά να εμφανίζει μόνο τη μία διάσταση του εαυτού του κάθε φορά και σε λάθος άτομα. Έτσι δημιουργεί την εντύπωση ενός ... αδύναμου ανθρώπου όπως ακριβώς λέει και το ονομά του φροντίζοντας δηλαδή να υποστηρίζει τον τίτλο που του έχουν δώσει.
Ο Νίκος είναι καλό παιδί. Ευγενικό, πρόθυμο να βοηθήσει όταν οι καταστάσεις φέρνουν τους συνανθρώπους του σε δυσκολία, γελαστό ίσως υπερβολικά γελαστό (Πολλές φορές αναρωτιέσαι αν αυτό το παιδί έχει μυαλό στο κεφάλι του ή του χει μείνει το χαμόγελο μόνιμο). Πλάκα πλάκα ένας πρώην συμμαθητής του από κάποιο χωριό είχε αυτήν την ... ιδιότητα.
Είναι όμως και νευρικός. Πολλά πράγματα τον αγχώνουν. Πράγματα που δεν ... θα πρεπε να γίνονται εκείνη την ώρα που γίνονται γιατί όταν γίνονται εκτός του ότι φαντάζουν άσχετα με το χώρο και τον τόπο του δημιουργούν "υπαρξιακά προβλήματα". Τότε είναι που κάνει σπασμωδικές κινήσεις, τρελλαίνει κόσμο με τα καμώματά του για τα οποία πάντα αυτος έχει μια καλή δικαιολογία η οποία φυσικά στον άδικο κόσμο που ζούμε δε γίνεται ποτέ πιστευτή. Ίσα ίσα τα κάνει πιο θάλασσα από ότι ήταν.
Η πλάκα είναι ότι ο Νίκος είναι ένα "φτιαγμένο " άτομο. Από τους πρώτους στην τάξη σε όποιο σχολείο και να πήγαινε κατάφερνε πάντα να τραβάει την προσοχή των καθηγητών με τα ενθαρυντικά σχόλια που του έδιναν και την ... προσοχή των μαθητών που του εξέφραζαν τη ζήλια τους με περιπαιγμούς και καμώματα γιατί ίσως δεν μπορούσαν να τον ... πιάσουν αλλιώς. Εκεί φάνηκε αι η πρώτη αδυναμία του Νίκου καθώς δεν ήταν προετοιμασμένος να τα βάλει με καταστάσεις που... "δεν είχαν λόγο να υπάρχουν". Η πρώτη απορία που του ήρθε στο μυαλό ήταν να ψάξει τι έφταιγε. Τί το διαφορετικό είχε που τον έκανε κόκκινο πανί για τους ευγενικούς συμμαθητές του. Όσο κι έψαξε δεν το βρήκε. Παρόλα αυτά προχώρησε. Πετυχε στις Πανελλήνιες και εξελίχτηκε σε έναν καταξιωμένο κιθαρίστα(λέμε τώρα)-φοιτητή (επίσης λέμε τώρα) μίας σχολής θετικών επιστημών που γιατί να το κρύψουμε άλλωστε έιναι το Μαθηματικό Πατρών.
Μαζί με την τρομερή παρέα των καλών φίλων του κατάφερε και ανακάλυψε τι περίπου θα ήθελε στη ζωή και ... το ζησε τις μέρες της φοιτητικής του καριέρας!!! Πάρτυ, τραγούδια, ξενύχτι, χορός (γκόμενες;;;;;;- αστα να πάνε εκεί τα σκατώσαμε σίγουρα) αααααααααααλλλλλλλααα περάσαμε υπέροχα...Ώσπου έφτασε το ΤΕΛΟΣ (ή η αρχή;) ...
Ήρθε ο στρατός (λέμε τώρα, αεροπορία και τα τοιάφτα (ή όπως αλλιώς γράφεται)). Δεν μπορώ να πω ότι δεν περάσαμε καλά αλλά όπως και να το κάνουμε το μικρόβιο του να προκαλεί η φάτσα μου ανθρώπους που θα θέλανε να με πειράξουν υπήρχε. Ήταν όμως μια ξεχωριστή εμπειρεία. Μια εμπειρεία που μου δίδαξε ότι δεν πρέπει να εμπιστεύομαι κανέναν μα κανέναν άνθρωπο εκτός λίγων φυσικά εξαιρέσεων. Μια εμπειρεία που σου διδάσκει ότι άνθρωποι που στηρίζεις όλο το "οικοσύστημά σου" σε προδίδουν και σε αφήνουν στα κρύα του λουτρού.Τέσσερα γράμματα με είχαν κάνει να μην ασχολούμαι με σοβαρά θέματα. Anyway.
"Σημείωση... Μέχρι τότε δεν υπήρχε κάν σαν έννοια αυτό το επίθετο... Δημιουργήθηκε αργότερα. Ο Νίκος Αδύναμος "γεννήθηκε " όταν απολύθηκα από φαντάρος".
Η συνέχεια .. ξανά επί της οθόνης..
