Blog Archive

Tuesday, October 10, 2006

20061010_Το θέμα είναι ο ... χρόνος

Δεν ξέρω αν κανείς διαβάζει αυτά που γράφω εδώ κι εκεί. Εκείνο που ξέρω είναι ότι ενώ εγώ θέλω να γράφω δε βρίσκω το χρόνο. Η δουλειά αρχίζει και γίνεται ατελείωτη, ποιο πολλή από όση έκανα στην προηγούμενή μου δουλειά. Είναι ωραίος ο χώρος της πληροφορικής αλλά πολύ αγχωτικός. Τα πάντα πρέπει να γίνονται χθες ... (παλιά κουβέντα θα πει κάποιος) και όμως δεν έχει παλιώσει με τίποτα-ας παλιώσει και βλέπουμε. Το ωραίο είναι ότι δεν υπάρχει μονοτονία γραφείου. Πηγαίνεις από τη μια εταιρεία στην άλλη, κάθε μέρα ίσως και σε δυο εταιρείες στην ίδια μέρα. Συναλλάσσεσαι με άλλους ανθρώπους, μορφωμένους συνήθως, ευγενικούς και μη, γνώστες ή "παντογνώστες" και πρέπει να μαθαίνεις να ισορροπείς ανάμεσα στις επιθυμία τους και στις δυνατότητές σου, να μαθαίνεις το καινούριο και να μπορείς να συντηρήσεις το παλιό, να πείθεις και αν σε πείθουν να ξέρεις που πατάς αλλιώς να ελίσσεσαι για να γλυτώσεις από ένα άσχημο project.
Είναι ένας συνεχής πόλεμος με το κατεστημένο του οποίου στέλεχος είσαι και συ. Χτυπώντας το χτυπάς και σένα. δεν υπάρχουν υπερωρίες για να διεκδικήσεις ίσα ίσα σου "προσφέρεται" μια τεράστια καριέρα όσο είσαι νέος με όρεξη και πρέπει να αντέξεις για να τρέξεις να τα κάνεις όλα. Καθώς μεγαλώνεις ωριμάζεις και κει αρχίζεις και διαλέγεις ενώ φοβάσαι ότι υπάρχουν κάποιοι που "ξεδιαλέγουν" και σένα για να σε συγκρίνουν με έναν ποιο νέο και φιλόδοξο όσο ήσουν και συ. Μεγαλώνοντας και φτάνοντας στην ηλικία των 40 ΠΡΕΠΕΙ να έχεις κάνει κάτι, πρέπει να είσαι αναγνωρίσιμος αλλά και ακριβός αλλιώς έχεις χάσει το παιχνίδι. Κι όμως εσύ πρέπει να έχεις όρεξη, έχεις όρεξη και προσπαθείς να τη δείξεις, γίνεσαι σκληρός για να απωθήσεις τους εχθρούς, το μόλις 5 χρονών παιδάκι σου μπαίνει στην πρώτη δημοτικού. Πώς τα συνδιάζεις όλα. Πως μπορείς να καταφέρεις τα πάντα??? Το παλεύεις όμως γιατί στο κάτω κάτω ένας σαραντάρης είναι "ο άντρας στην ακμή του".
Φρόντισε όμως να τη διατηρήσεις αυτήν την ακμή... Γιατί στα .. 50 δεν μπορείς να έχεις την ίδια έμπνευση στον κώδικα που έγραφες παλιά. Η πείρα σε κατευθύνει, τα γκρίζα μαλλιά σε σπρώχνουν σε διάφορους περιορισμούς. Η εφηβεία των παιδιών σου, τα πρώτα χτυπήματα της υγείας σε ταλαιπωρούν. Κάπου εκεί είναι πιο φυσιολογικό να χάνεις και τα πρώτα και βασικά σου στηρίγματα... τους γονείς σου, το πιο φυσιολογικό λέμε γιατί αλλιώς έρχονται τα πράγματα σε πολλούς...
Και συ να πρέπει να δώσεις μέρες για το TIME EVALUATION...

Σίγουρα έχω να πω περισσότερα, όμως ποιος ο λόγος; Θα υπάρχει κάποια ανταπόκριση; Είναι κανείς εκεί που θα μου απαντήσει; Ε;

No comments: