Γεγονός είναι ότι εμείς οι Έλληνες όταν πηγαίναμε σχολείο δε δίναμε πάντα την καλύτερη σημασία στα θεωρητικά μαθήματα όπως στην ιστορία. Άλλωστε ο τρόπος που έπρεπε να την "παπαγαλίζουμε" δεν μας έδινε το δικαίωμα να εντρυφήσουμε λίγο παραπάνω σε ό,τι διαβάζαμε. Το σύστημα αυτό, δηλαδή της παπαγαλίας, το καταδικάσανε πολλοί αλλά ποτέ δεν άλλαξε.
Έτσι καταλήξαμε όταν ρωτάμε νέα παιδιά τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου να απαντάνε με πολλή σιγουριά ότι είναι η επέτειος του ΟΧΙ του 1940 και τουμπαλιν. Τα τελευταία χρόνια την ιστορία μας τη μαθαίνει η τηλεόραση με τα ρεπορτάζ της τα ντοκυμονταίρ τις αναλύσεις και τα "παράθυρά" της. Ένα λοιπόν από αυτά που μαθαίνουμε είναι ότι κάπου στα βόρειά μας υπάρχει μια περιοχή που κατα σύμπτωση έχει την ίδια ονομασία με ένα ιστορικό-γεωγραφικό διαμέρισμά μας και απαιτεί το όνομα αυτό να το έχει και ως επίσημο και διεθνές.
Στην ιστορία μας που μαθαίναμε παπαγαλία μαθαίναμε ότι στα βόρεια της χώρας μας υπάρχει η περιοχή της Μακεδονίας με τους νομούς της και ... συμπρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Αλήθεια ... υπάρχει άλλο κράτος που να έχει δυο πρωτεύουσσες? Τώρα μαθαίνουμε ότι επεκτείνεται προς ... τα πάνω,ξεπερνάει δηλαδή τα σύνορά μας και "μεταμορφώνεται" σε ένα νέο κράτος (?) το οποίο θέλει να λέγεται κι αυτό ... Μακεδονία. Μετά, από τις γύρω γύρω εκπομπές μαθαίνουμε οτι ο Τίτο από το 1964 το ονόμαζε Μακεδονία αλλά έτσι κι αλλιώς δεν το είχε ... χωρισμένο από τα άλλα της Γιουγκοσλαβίας αλλά ... δε μας πείραζε. Είχαμε άλλα πράγματα να ασχοληθούμε.
Πριν 17 χρόνια βγήκαμε (δυστυχώς εγώ δε βγήκα) στους δρόμους γιατί συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε γείτονες "Μακεδόνες" , ανθρώπους που πρίν λίγο είχαν ξυπνήσει από το λήθαργο της σοσιαλιστικής της μακρόπνοης περιόδου και ανακάλυψαν ότι ήταν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια ετικέττα που θεωρούν ότι θα τους δώσει ώθηση και όραμα στην πορεία τους στην Ιστορία και θα τους ανυψώσει ηθικά, θεραπεύοντας τους από τα πολλαπλά τραύματα που τους άφησε το προηγούμενο καθεστώς.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο ... δίλημμα αν θα τους πούμε Ανω Μακεδόνες Κάτω Μακεδόνες Δώθε και πέρα... και πιεζόμαστε διεθνώς και ... Αμερικανικώς να το κάνουμε. Πώς φτάσαμε ως εδώ? Ποιά λάθη μας οδήγησαν σ' αυτό το τέλμα? Γιατί πρέπει πάντα να φτάνουμε να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες? Η μονομερής αναγνώριση του Κοσόβου, το "Μακεδονικό", η Τουρκία στο Κουρδιστάν τι σημαίνουν για ένα κράτος όπως εμείς που επιθυμούσαμε να ξεχωρίζουμε στα Βαλκάνια... (στο χωριό μας?)
Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε κάποιες απόψεις πάνω σ' αυτό
Σούνιο: Το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο «νεκροταφείο» αυτοκινήτων
-
Στον βυθό κάτω από τη λεωφόρο Αθηνών-Σουνίου βρίσκεται ένα υποθαλάσσιο
«νεκροταφείο» αυτοκινήτων.
3 hours ago
4 comments:
Όπως μας τα λένε στα ΜΜΕ σε λίγο θα πιστεψουμε ότι δεν είμαστε και εμείς ¨Ελληνες.
Σημείο των καιρών η αμερικανοποίηση της σκέψης , όπου το μόνο που μετράει είναι το χρηματικό αποτέλεσμα.
Γράφεται, έστω και πρόσκαιρα , η ιστορία όπως βολεύει για την επίτευξη στρατηγικών στόχων δίχως να υπολογίζονται οι συνέπειες και για τους παραχαράκτες.
"Η λογική σκέψη δέχεται μια και μόνη αλήθεια-πραγματικότητα".
ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΊΝΑΙ Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΩΣ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΤΙ , ΟΠΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ , ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΘΝΟΣ.
Ελπίζω να επικρατήσει η σύνεση σε όλους τους λαούς των βαλκανίων για το κοινό καλό.
Αγαπητέ Ανώνυμε.. θέλω να σταθώ στο κομμάτι της Αυτοκαταστροφής. Ίσως είναι όλα τα λεφτά καθώς πρέπει να είναι περασμένο στο DNA μας ώς Έλληνες ή ό,τι άλλο μας προσδώσουν εν καιρώ ότι είμαστε θύματα και ώς θύματα πρέπει να ενεργούμε ότι κατευθυνόμαστε, ότι δεν έχουμε πολιτική ισχυρή να στηρίξει τα διακιώματά μας και ότι προτιμούμε να του βγεί το μάτι του διπλανού συννέλληνα παρά να προχωρήσουμε όλοι προς το κοινό μας καλό. Έτσι και με αυτόν τον τρόπο έχουμε οδηγηθεί εδώ που είμαστε και υπάρχουν φυσικά πολλά παραδείγματα που θα μας το αποδείξουν αυτό. Από τους φυλακισμούς του Κολοκοτρώνη και των ηρώων της Επαναστάσεως, τις ντροπές στο 1897, την έπαρση του να φτάσουμε στην Άγκυρα σε βάρος του όφελους να μπορούμε να έχουμε μια "εξουσία" στα Δυτικά Παράλια της Τουρκίας το '22, τον εμφύλιο, τη Χούντα και τώρα να βρούμε καμιά Αθήνα στη Σερβία γιατί η Θεσσαλονίκη ήδη έχει πάει για μερικούς... Καλή μας τύχη
Η Μακεδόνια δεν είναι ελληνική. Μην είστε ρατσιστές μοναχοφάηδες. Ο Μακεντόνσκι αρχιστράτηγος Μέγας Αλέξανδρόφσκι αφού υπέταξε τους έλληνες, οδήγησε το Μακεδονικό μας έθνος σε μία ανεπανάληπτη εκστρατεία με αποτέλεσμα την κατάληψη του τότε γνωστού κόσμου. Επειδή όμως εμείς οι Μακεδόνες είμασταν ανέκαθεν διεθνιστές, δεν αφήσαμε κανένα μας ιστορικό ίχνος στη μακεδονική μας γλώσσα(που μιλάμε και σήμερα) αλλά χρησιμοποιήσαμε τα Αγγλικά της εποχής εκείνης, που ήταν τα Ελληνικά. Στα μέσα του Μεσαίωνα, είπαμε να ...ξαναανακαλύψουμε το αλφάβητο και αυτό έγινε δυνατό χάρη σε δύο άξια τέκνα του Μακεδονικού μας έθνους. Τον Τσύριλ και τον Μεθόντιε.
Δεν καταλαβαίνω γιατί τσαντίζεστε εσείς οι έλληνες. Έτσι και αλλιώς, δεν έχεται και καμμία σχέση με τους αρχαίους σας προγόνους. Στο μόνο που τους μοιάζετε είναι ότι ο ένας προσπαθεί να βγάλει το μάτι του αλλουνού.
Αφήστε μας λοιπόν να χτίσουμε το έθνος μας, δώστε μας πίσω τα εδάφη μας.(Αργότερα θα ζητήσουμε και από Τουρκία, Περσία).
Βίβα Μακεδόνια
(για την αντιγραφή Γ.Κατς)
Και όμως αυτά που λές φίλε ανώνυμε (επώνυμε)είναι αλήθεια. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να μπορείς να δανείζεσαι τα περουσιακά στοιχεία του άλλου και να προσπαθείς να καπηλεύεσαι την εγκυρότητα ώς προς την αληθινή τους καταγωγή. Νιώθεις ΜΕΓΑΛΟΣ - ΜΕΓΙΣΤΟΣ και προσπαθείς να μπεις σα τη μύγα που βουίζει μέσα στο αυτί ένος κράτους-έθνους όπως την Ελλάδα που προσπαθεί να στηριχτεί στα πόδια της. Και εκεί που παέι να ορθοποδίσει εμφανίζεται το κρατίδιο αυτό , δημιουργεί μια "ΙΣΤΟΡΙΑ" και ανακατεύει τα Βαλκάνια ενώ θα μπορούσε άριστα να προχωρήσει στις συμμαχίες, στους οργανισμούς και στην πρόοδό του. Μετά κάποιοι με λένε εθνικιστή. Δεν είμαι και ούτε θέλω μέσα από από αυτό το blog να προβάλω εθνικιστικές τάσεις. Σέβομαι το λαό αυτό όπως και κάθε άλλο λαό των Βαλκανίων, όπως θα σεβόμουν και κάθε γείτονα. Δεν πρέπει όμως να παρεξηγούμαι από κανένα ότι σεβασμός σημαίνει ταυτόχρονα και ανοχή σε οτιδήποτε με εξαναγκάσει να δεχτώ. Όλα αυτά για μένα βέβαια. Αλλά ποιος λέει ότι ό,τι ισχύει για τον καθένα μπορεί να ισχύει για όλους; Και πόσο μάλλον γι αυτούς που αποφασίζουν το μέλλον μα και φυσικά δεν είναι η οποιαδήποτε Κυβέρνηση. Μιλάμε για αυτούς που πάντα θα έχουν το πανω χέρι και μπορούν να ανακινούν καταστάσεις. Και καταλήγουμε ότι είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε την ονομασία του ... γείτονα και να καταλήξουμε να ξεχνάμε αυτά που είχαμε στην κατοχή μας ψυχική, ηθική, υλική χιλιάδες χρόνια. Ήθελα να ξερα πως θα νιωθε ο Αμερικανός Στρατηγός όταν θα έβλεπε μια ψείρα κρατίδιο έξω από τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών να το ονόμαζε Νέα Μεγάλη Αμερική! Καλη συνέχεια
Post a Comment