Μια παράσταση του Λουδοβίκου των ανωγείων στον ΙΑΝΟ - ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Πήγαμε στην παράσταση του Λουδοβίκου... στον ΙΑΝΟ. Ήταν πάρα πολύ ωραία... ζεστά.... Καθώς ελάμβανε χώρα έγραφα και σχολίαζα.......

Παρουσιάζω το κείμενο σχεδόν χωρίς παρεμβάσεις.....

      Δεν είναι πάντα εύκολο να βρίσκεις θέση σε ένα χώρο όπως τον Ιανό. Ειδικά όταν αποφασίζεις την τελευταία στιγμή να πας να δεις το Λουδοβίκο των ανωγείων. 

Και όταν καταφέρνεις  να πετύχεις καναπέ γωνία μετά από καταπληκτική προσπάθεια της συζύγου σου και να κάθεσαι άνετος να περιμένεις το ποτό σου τότε είναι η στιγμή που σε αφήνει η ζωή να απολαύσεις λίγη ελευθερία. Απελευθερωμένος, για λίγο,  από τις σκέψεις της ρουτίνας απολαμβάνεις τις μελωδικές μπαλάντες του Λουδοβίκου και της παρέας του. Η "επιβολή" του στο να υπάρχει απόλυτη ησυχία με μόνη "παραδοχή" την παραφωνία του κούρδισμα τος της λύρα μας φανερώνει ότι νοιάζεται για το κοινό του....
       Δεν είναι τραγουδιστής. ..είναι βάρδος. .και ο βάρδος έχει άποψη.  Δεν τραγουδά απλά, αλλά εξιστορεί. ..κρίνει. ..προβάλει την άποψη του....συμμετέχει και σε προκαλεί να προβληματιστείς με κάθε στίχο,  με κάθε νότα που θα πέσει είτε από το στόμα του, είτε από την κιθάρα του, είτε και από τη μελιστάλαχτη φωνή της γυναικείας ερμηνείας της τραγουδίστριας που τον συντρόφευε....
Στο τραγούδι που παίζει τώρα "μιλει " ο καθρέφτης. ...αλήθεια τα χουμε όλοι καλά με τον εαυτό  μας;
"Το είδωλό που στέλνω πίσω δεν είσαι συ λέει ο στίχος.   Η φωνή είναι σκέψη στο φως..... διαβάζουμε τα κομμάτια. ..και δεν ακούμε τον ήχο της λέξης. ...."

Ποιητής. ...

Λεπτομέρεια : Μπορείς να τον ακούσεις και χωρίς. .. τσιγάρο! 

"Ανώγεια: Ο πολιτισμός φτιάχτηκε εκ των εν όντων.
Στην κοινωνία αυτή "γιορτάζει " και το πένθος. ...
Η Ισμήνη έκλωθε τα μαλλιά των προβάτων. ...Αυτό ήξερε. ...θα μπορούσε με το μαλλί αυτό να τυλίξει όλο τον κόσμο και να πει.. αυτή είμαι εγώ.  Κάποτε τελειώνουν τα μαλλιά και ανεβαίνει στον Ψηλορείτη.
Μια Αριάδνη φτιάχνει το νήμα χωρίς σκοπό. .... "

.....Είναι κρίμα που δεν μπορώ να βγαίνω κάθε μέρα. ...

"Της φάνηκαν ως μαλλιά τα κόκκινα νέφη κι έγινε κλώστρα του δειλινού. ...
Για να φτιάξουμε αναμνήσεις πρέπει να ζούμε στο παρόν. ...για να φτιάξουμε μέλλον πρέπει να.... ξεχάσουμε της αναμνήσεις! !!

" 

""Γιατρε" εγώ ήμουν κακός μαθητής. ...και πήγα στο καζίνο στο λας Βέγκας.  Την πρώτη μέρα ονειρεύτηκα το 7. Το γράφω.  Τη δεύτερη πάλι όπως και την τρίτη.  Εγώ πάω στο καζίνο τρεις εφτά είκοσι οχτώ και κερδίζω! !!"

Τραγούδι με τραγούδι περιγράφει μια ιστορία...

"Πανσεληνος: μια τρύπα στο φουστάνι της νύχτας από το πούρο ενός απροσεκτου θεού! !!!!!

Τέλειο! !!"

Το πρόγραμμα  είναι τέλειο ....βυθιζόμαστε στα βάθη της έμπνευσης και της ποίησης. 

Κάποιοι λέγανε πως δε θα αντέξω. ....Ίσα ίσα θέλω κι άλλο !!
Όταν ξεφεύγεις από την καθημερινότητα και ακούς ποίηση ....ΖΕΙΣ! !!!

"Για τον έρωτα με την πρώτη ξαδέρφη.  ....έφτιαξε την αγιογραφία του Προφήτη Ηλία. ....Όταν πήγε στο άγιο όρος να ξεχάσει τον πόνο του. ...".εκεί το χάσαμε. ....αλλά πάλι μας έκανε να ξεχάσουμε σε ένα ζωντανό παραμύθι. .....

"Τελικά που κατοικεί η αγάπη;;; είναι μια έννοια που δε θέλει την περιγραφή της. Ένα πρόσωπο που θα σε αγαπήσει χωρίς περιστροφές είναι αδιαμφισβήτητα η ....ΜΆΝΑ! !!"

τα πιο πολλά από τα παραπάνω είναι αποφθέγματα του βάρδου Λουδοβίκου. ....

Μακάρι να μπορέσω να συγκρατήσω κι άλλα. ......

"Για τη γυναίκα στου Ζωγράφου. Σκέφτηκε να ανοίξει το μπαούλο με τις αναμνήσεις όντας μόνη.  Ανέσυρε το νυφικό της...κοιτάχτηκε ξανακοιτάχτηκε βάφτηκε λίγο ....και περπάτησε με το νυφικό ως τη Χλόης 40....στο παλιό αρχοντικό. ....έκοψε ένα ρόδι από τη ρόδια. ...κάθισε κάπου εκεί. ..και ύστερα το άφησε να πέσει κάτω. ...Χίλια ρουμπίνια σκορπίστηκαν στη γη... εκεί τη βρήκαν το πρωί. ...."

Αληθινές ιστορίες μελοποιημένες. ....
Η δύναμη του στίχου. ...

Τα γράφω όπως τα ακούω,  τα συγκρατώ

"Το τραγούδι της μάνας. ....

Άκου στο Μάνα μια φορά απ το μεγάλο γιο σου.......δεν το πιστεύω πως χτυπά για σένα η καμπάνα! ....φεγγάρι μου....τη μάνα μου στα σκοτεινά δε θέλω να αφήσεις. ........"

Βαρύ! !!

"Είπες πως θα χωρίσουμε κι απ την καρδιά με βγάνεις. ..εμ άλλο  να το λες και άλλο να το κάνεις. ..."

Λόγια με σημασία καθώς είναι χειρότερα τα λόγια όταν τα λες και υποβάλλεις τον/την σύντροφο σου να πέσει στα βάραθρα της απόρριψης μια και δύο και τρεις φορές κάθε μέρα μια ρώσικη ρουλέτα περιμένοντας την αληθινή σφαίρα να βγει από τη θαλάμη. ... τότε μπορεί να επέλθει και η ....λύτρωση. ...

"Το γράμμα της μάνας ναυτικού Μανώλη ...."

Δεν ξέρει γράμματα. ... ξέρει τις ψιλές,  τις δασίες,  και καταλαβαίνει τις περισπωμένες... νιώθει τη μοναξιά και τη στέρηση κάθε στιγμή. ... ένα γράμμα έχει λάβει. .. διαισθάνεται ότι απεικονίζει προβλήματα. ... αλλά κάποια στιγμή θα του το διαβάσει κάποιος συνάδελφος. ....
Όνειρο του να ζει σε μια πολύβουη πόλη. ...με μπόλικα καυσαέρια. .. να αναπνέει ανθρώπιλα και όχι να έχει παρέα τις τρεις βαφτισμένες από αυτόν μύγες στο καράβι. ...

Πολύ συγκινητικό. ....

Η ώρα περνάει. ... Η ποίηση,  ερωτική,  ανθρώπινη,  απλή,  σταράτη και προπάντων μελωδική γεμίζει το χώρο.  Οι ώρες μικραίνουν αλλά το αυτί διψάει για ακούσματα για ακούσματα που σε παρασέρνουν είτε σε μια σκοτεινή μπουάτ βιώνοντας μια παράξενη μυσταγωγία είτε στα χρόνια του βιτζεντου Κορνάρου όταν σχεδίαζε τον Ερωτόκριτο

....

Βιώνεις την απόλυτη γαλήνη και ηρεμία. .....

"Η ζωή είναι γιορτή! ! Κανείς δε θέλει να πονέσει.  Ένα συναίσθημα είναι κι αυτός, ο πόνος! .  Που να πάει. ..."

.. εύχεται ο Λουδοβίκος στον καθένα μας όταν θα φύγουμε από τον κόσμο αυτό να είμαστε χωρίς. .... ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ! !!

Και ο πυρετός στα μικρά μας ανεβαίνει ...πόσο να κάτσουμε ακόμα όσο και να το επιθυμούμε;;;;; Είμαστε και γονείς!

Αχ ρουτίνα. ... ανταγωνίζεσαι την ποίηση επάξια!  Έχεις δυνάμεις!  Αλλά την ψυχή δεν μπορείς να την ενικήσεις!

Καλό σας βράδυ. ......

Αυτά κατάφερα να συναντήσω. Ήταν μια εμπειρία και όχι μια ... συναυλία... μια μεγάλη παρέα... Μέσα σε εισαγωγικά συνήθως είναι αυτά που κατέγραψα από τον Βάρδο. Με εντονα γράμματα τα σχολιά μου. Αν δεν τηρείται παντού συμπαθάτε με....

Τι αποκόμισα από μια συνάντηση γονέων και κηδεμόνων με ειδικό επιστήμονα σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών στο σχολείο του σήμερα

Παρακολουθώντας πρόσφατα μια συνάντηση γονέων και κηδεμόνων ή οποία συντονίζονταν από ψυχολόγο αποκόμισα κάποια πράγματα τα οποία μου κέντρισαν την προσοχή.  Η αποτύπωση ό,τι από αυτά που άκουγα στο Notepad του κινητού μου ήταν σχετικά δύσκολη καθώς έπρεπε συνέχεια να αντιμετωπίζω την αυτόματη πληκτρολόγηση και την ταχύτητα με την οποία πηγαίναμε από τη μία αξιόλογη πρόταση στην άλλη. Η παράθεση των σημειώσεων αποτυπώνεται χωρίς καμία κριτική αλλά ίσως υπεισέρχεται μέσα το προσωπικό κριτήριο απεικόνισης αυτών που σημείωνα στο βαθμό που μπορούσα να τα κατανοήσω. Τα βρήκα όμως πολύ ενδιαφέροντα, αξιόλογα και ελπίζω να γίνουν κανόνας σε όλα τα σχολεία.

Η απεικόνιση γίνεται σε bullets για να αποφύγω τις μακροσκελείς παραγράφους. Η σειρά των bullets δεν έχει κάποια προτεραιότητα στην τοποθέτηση αυτών.

·         Επειδή τα παιδιά μέχρι κάποια ηλικία λειτουργούν με το συναίσθημα παρά με τη λογική των μεγάλων αυτό έχει ως αποτέλεσμα,  ό,τι βιώνουν,  από μια μαθησιακή δυσκολία έως μια δύσκολη οικογενειακή κατάσταση να το εκλαμβάνουν ως βαρύ για να το σηκώσουν στους ώμους τους με αποτέλεσμα αν δεν υπάρχει σχετική βοήθεια από το οικογενειακό ή το διδασκαλικό τους περιβάλλον να τους δημιουργούνται τραύματα που μπορούν να επηρεάσουν την υπόλοιπη ζωή τους.

·         Ο΄τι δήποτε που μπορεί να τους χαλάσει την συναισθηματική τους συνοχή μπορεί να αποτελέσει «βάρος» στην μετέπειτα ψυχοπνευματική ανάπτυξη τους.

·         Στόχος του γονέα και του εκπαιδευτικού είναι να ανακαλύψουν κατά πόσο υπάρχει η δυνατότητα από αυτά τα παιδιά , αναλόγως και της ηλικίας που βρίσκονται, να κατανοούν, να αντιλαμβάνονται, να αφομοιώνουν και τελικά να αποκτούν μέρα με τη μέρα την πολυπόθητη γνώση.

·         Στην πρώτη δημοτικού πρέπει να υπάρχει μια ελαστικότητα όσον αφορά  τα «λάθη» στα οποία μπορεί να υποπίπτουν οι μικροί μαθητές. Σε ό,τι αφορά την ορθογραφία, την ανάγνωση και την κατανόηση των κειμένων πρέπει να υπάρχει μια ανοχή στις αποκλίσεις που μπορεί να υπάρχουν από τους στόχους των μαθημάτων.

·         Από την Τρίτη δημοτικού και πέρα ενδεχομένως να κατασταλάζουν οι ενδείξεις ότι κάποιος μαθητής π.χ. έχει προβλήματα δυσλεξίας. Αυτό μπορεί να φανεί π.χ. όταν κατά την ομιλία ή τη γραφή το γράμμα «τ» το κάνουν – προφέρουν «π» την «κότα» την προφέρουν «κέτα» κλπ.

·          Προοδευτικά όσο μεγαλώνει ο μαθητής, το οικογενειακό και το εκπαιδευτικό περιβάλλον έχει απαιτήσεις να μπορεί να καλύψει με την κουβέντα του ή τη γραφή του πιο σύνθετες έννοιες. Εκεί που στην αρχή αρκεί ένα λεξιλόγιο 1000 λέξεων για να μπορεί να περιγράφει «τα πάντα» μετά όμως το γύρω περιβάλλον γίνεται πιο απαιτητικό.

·         Από τον τρόπο που λειτουργεί στην τάξη με τους συνομήλικους του, από τον τρόπο που του κεντρίζει ή όχι την περιέργεια κάτι καινούριο , από τον τρόπο που ρωτάει για διάφορα θέματα που τον / την απασχολούν , από τον τρόπο – εύρος προσοχής στο διάβασμα στο σπίτι μπορούμε να καταλάβουμε αν ο μαθητής βρίσκεται κάτω ή πάνω από ένα επίπεδο μαθησιακής κατάστασης – ικανότητας.

·         Σημαντικό κριτήριο είναι να μπορεί να κατανοήσει και να χρησιμοποιήσει στο λόγο του πιο αφηρημένες έννοιες.

·         Σημαντικό κριτήριο επίσης είναι να μπορεί να διαβάζει συγκεντρωμένος και να μην αποσπάται από το κάθε τι. Σημαντικό όμως είναι παράλληλα να πιστοποιούμε ότι μπορεί να είναι γενικά συγκεντρωμένος σε κάτι ακόμα κι αν δεν είναι το διάβασμα αυτό π.χ. μια δραστηριότητα. Η συγκέντρωση στην τηλεόραση δεν αποτελεί φυσικά κριτήριο.

·         Ένα παιδί από κάποια ηλικία και πέρα πρέπει να έχει την ικανότητα να κατανοεί της έννοιες εποχές, εβδομάδα, πως εναλλάσσονται , την ώρα που αλλάζει και κυλάει.

·         Γενικά ο μηχανισμός μάθησης είναι Πολυπαραγοντικός.

·         Η τηλεόραση μπορεί να αποτελέσει παθητικό εργαλείο και να περάσει και λανθασμένα ασυνείδητα μηνύματα.

·         Υπάρχουν πολλά Ιατροαπαιδαγωγικά κέντρα καθώς και τα ΚΕΔΥ που μπορούν να ασχοληθούν με την ενδεχόμενη ψυχολογία ή μαθησιακή δυσκολία ενός παιδιού.

·         Αν ο γιος/κόρη δεν ενδιαφέρεται γενικά για το διάβασμα ή για κάποια δραστηριότητα δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να του δείξουμε πως είναι κάτι που την ακολουθούμε εμείς ( π.χ. μας αρέσει πολύ να διαβάζουμε λογοτεχνικά βιβλία ) και την απολαμβάνουμε. Αυτό μπορεί να αποτελέσει κίνητρο και να ενεργοποιήση τη δίψα του για μάθηση.

·         Μπορούμε, αναλόγως της ηλικίας, να λύνουμε προβλήματα που παρουσιάζουνε τα παιδιά, προβλήματα που βιώνουν στο σπίτι, στο σχολείο και στο Φροντιστήριο εξηγώντας τους τρόπους λύσης είτε με ένα παραμύθι, μια μεταφορά σε επιλεγμένα παραδείγματα τα οποία δεν είναι απαραίτητα να εστιάζουν ακριβώς πάνω στο πρόβλημα του παιδιού, αλλά να τον κάνουν να αποκτήσει τα όπλα να το αντιμετωπίσει. Η υπενθύμιση σε ένα παιδί πως είναι άσχημο, χοντρό ανίκανο να μάθει, δεν βοηθάει με κανένα τρόπο στην ανάπτυξή του. Αντίθετα οι επιμέρους ερωτήσεις για να εκμαιεύσουμε στο που υπάρχει η δυσκολία και ταυτόχρονα να επιβραβεύσουμε το κομμάτι του προβλήματος που κατάφερε να φέρει εις πέρας βοηθούν το παιδί να μαθαίνει να στέκεται μόνος του και να εφευρίσκει λύσεις.

·         Τονίζουμε τις μικρές προσπάθειες στον αγώνα να πετύχει κάτι μεγάλο ακόμα κι αν δεν φτάνει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

·         Η ανεξαρτησία του στο να διαβάζει μόνος τους ξεκινάει από τα μικρά μικρά μπράβο που θα εισπράττει σε κάθε σωστή «άσκηση» που λύνει

·         Δίνουμε τη δυνατότητα στο παιδί να «αποτύχει» για να αποκτήσει αντισώματα στις επόμενες δυσκολίες.

·         Ποτέ δεν πρέπει να εμφανιζόμαστε δυσαρεστημένοι μ’ αυτόν/την όταν κάνει μια άσχημη πράξη. Θα είμαστε δυσαρεστημένοι ΜΟΝΟ με την πράξη που έκανε.

·         Όταν φτάνει στη φάση που βρίζει το να του πούμε να μην το κάνει θα φέρει συνήθως το αντίθετο αποτέλεσμα. Θα πρέπει ίσως να το αφήσουμε να ξεσπάσει το θυμό του προσπαθώντας πάντα να εκμαιεύσουμε το δυνατόν συντομότερο το πρόβλημά του.

·         Δεν πρέπει να αισθάνεται ενοχικά απέναντί μας όταν πρέπει να μας εκμυστηρευτεί κάτι που τον/την προβληματίζει καθώς έτσι του κόβουμε τη δυνατότητα να μας έχει συμμάχους στη ζωή. Η ενθάρρυνση να μπορεί να μας λέει τις απορίες και τα προβλήματα τον κάνει άνθρωπο ισοδύναμο με μας με πολλά δικαιώματα και έτοιμο να αποδεχτεί και τις υποχρεώσεις του.

·         Υπάρχει πάντα κίνδυνος να μισήσει το διάβασμα στην πρώτη δημοτικού. Αυτό μπορεί να προέρχεται και σε μια δυσλειτουργία ( δεν πρέπει να καταδικάζεται αμέσως ) αλλά και σε μια ενδεχόμενη συναισθηματική φόρτιση.

·         Το υπεύθυνο και επιτυχημένο παιδί στο σχολείο βγάζει την ευτυχία στο σπίτι.

·         Το παιδί που έχει προβλήματα προβάλλεται με πολλούς τρόπους που ο γονιός πρέπει να διαισθανθεί να τους διερευνήσει και να  αντιμετωπίσει τα θέματα που λιμνάζουν. Αν καταλαβαίνει πως αδυνατεί θα πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού.

·         Παρόλο που από κάποια τάξη και πέρα θα πρέπει να διαβάζει μόνο του θα πρέπει να εφευρίσκουμε και μεις τρόπους και τεχνάσματα για να παρακολουθούμε την πρόοδό του.

·         Στόχος μας είναι η ανεξαρτητοποίηση του όταν κερδίσει την εμπιστοσύνη μας και σ’ αυτό πρέπει να κάνουμε μικρά βήματα με κίνητρα και επιβραβεύσεις.

·         Επειδή ο κόσμος των παιδιών στηρίζεται στο συναίσθημα , όταν νιώθει ανίκανο να επιλύσει διάφορα προβλήματα προσκολλάται στο γονέα. Ο γονέας πρέπει να είναι ευέλικτος και να του δώσει στήριγμα αλλά και τα όπλα για να προχωρήσει μόνος του.

·         Τα παιδιά στο σχολείο μπορεί να είναι μεταξύ τους σκληρά καθώς αναπτύσσονται σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι αυτό.

·         Η ωριμότητα η συναισθηματική που πρέπει να αποκτήσουν κάποια στιγμή είναι αυτή που θα μπορέσει να τα κάνει να μπουν στα παπούτσια εκείνου με τον οποίο συνδιαλλάσσονται , να κατανοούν και να ομολογούν τις ευθύνες τους και να είναι καλά με την ταυτότητά τους. Δεν μπορεί λοιπόν ένα παιδί έκτης δημοτικού να δικαιολογείται για κάτι που έκανε με τον τρόπο που θα έκανε ένα παιδί πρώτης δημοτικού.

·         Ένα παιδί δεν πρέπει να τιμωρείται με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο. Ένα παιδί πρέπει να καταλαβαίνει ότι οι πράξεις του  έχουν συνέπειες καλές και κακές.

·         Όταν ένα παιδί δείχνει να μην ενδιαφέρεται π.χ. για το διάβασμα και να αδιαφορεί για τις συνέπειες πρέπει αφού διερευνηθεί το θέμα από το γονέα ή τον εκπαιδευτικό να δοθεί γρήγορα ακόμα και μια εναλλακτική λύση που θα ενοχλούσε το γονέα ή τον εκπαιδευτικό οικονομικά ή ψυχολογικά αρκεί να έχει καλύτερο αποτέλεσμα για το παιδί και τη μαθησιακή-ψυχολογική πρόοδό του.

·         Υπάρχουν κατηγορίες παιδιών που προκειμένου να φαίνονται ανίκανοι να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες του σχολείου προτιμούν να είναι αδιάβαστοι και να συμπεριφέρονται ανώριμα στο μάθημα ώστε να αποτελούν κατηγορία που θα «τους δίνουν σημασία».

Αυτά αποκόμισα πό εκείνη τη συνάντηση. Τα θεωρώ σημαντικά και τα μεταφέρω. Δεν υπάρχει κανένας δόλος ώστε να παρουσιάσω τον εαυτό μου ως ειδικό . Δεν είμαι ειδικός. Ό,τι θεωρώ όμως χρήσιμο και η συνάντηση αυτή ήταν χρήσιμο θεωρώ πως οφείλω να το κάνω γνωστό ….

28η Οκτωβρίου 1940 ( 2015 )

                  Έχουν περάσει 75 χρόνια από τότε που ο Ελληνικός λαός μέσα από τα χείλια του Ιωάννη Μεταξά είπε το ξακουστό "ΟΧΙ" στους Ιταλούς επίδοξους Κατακτητές που είχαν σκοπό να ανοίξουν το δρόμο μέσω της χώρας μας να περάσουν οι Γερμανοί στη Βόρειο Αφρική.

   Ο λαός αντιστάθηκε και κέρδισε τις μάχες φτάνοντας στο απόγειο της δόξας του κατακτώντας τις περιοχές της Βορείου Ηπείρου απωθώντας τους Ιταλούς πίσω στη χώρα τους στην πρωτεύουσά τους τη Ρώμη που το τραγούδι λέει πως θα γίνει "Ελληνική". Μπορεί όμως ο Μουσολίνι να ήταν  "Κορόιδο" αλλά ο Χίτλερ δυστυχώς δεν ήταν.

     Έτσι τον Ιούνιο του 1941 ολοκλήρωσε τις προσπάθειές του κάμπτωντας τις γραμμές Μεταξά και "Κρήτης" και κατάκτησε όλη την Ελλάδα. Μετά από 58 ολόκληρες μέρες αντίστασης η Ελλάδα έπεσε, η ελπίδα όχι. 4 χρόνια κατακτημένη προσπάθησε και κατάφερε με τις προσπάθειες όλων των οργανώσεών της και ξένων δυνάμεων να ελευθερωθεί λίγους μήνες μετά την D - DAY η οποία έκρινε την Παγκόσμια έκβαση του πολέμου.

    Μετά φροντίσαμε να τα καταστρέψουμε όλα... εμείς οι Έλληνες..........

         28η Οκτωβρίου 1940. Μια μέρα θρύλος. Μια μέρα που μετά από 75 χρόνια θα έπρεπε να είναι οδηγός σε ολόκληρη τη ζωή μας. Μια μέρα που θα ήταν η αφετηρία για να αναδείξουμε στους ευρωπαίους και λοιπούς "φίλους" μας ότι εμείς αντέχουμε, εμείς προσπαθούμε, ότι τα λιοντάρια πολεμάνε όπως εμείς, έστω και αν κατακτηθήκαμε, ... αυτή η μέρα όσο και δυνατή να είναι όσο τρομερή, τρομακτική σε πάθος και γενναιότητα τόσο δε λήφθηκε υπόψη 4 χρόνια αργότερα.... όταν ξεφτυλιστήκαμε σε όλο τον κόσμο με τον ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. Γιατί κάθε εμφύλιος σε κάθε κράτος - έθνος ή έθνος -κράτος όπως θέλετε να το λέτε είναι μια κατάρα η οποία δε σβήνει, μια κατάρα που μπορεί να ισχύει αιώνια εκτός κι αν δε προκαλούνταν ποτέ. Μια κατάρα που γραπώθηκε πάνω μας και δε λέει να φύγει αφήνοντάς μας εκτιθεμένους σε κατακτητές και "εθνοσωτήρες".

      

      Έτσι, ενώ θα έπρεπε να είμαστε από τη μεριά των νικητών ή έστω των απελευθερωμένων φροντίσαμε να τσακωνόμαστε μεταξύ μας με αληθινά και μοντέρνα όπλα ως πιόνια των μεγάλων δυνάμεων οι οποίες από τη μία χαϊδεύανε τα αυτιά της μιας ή της άλλης παράταξης με σκοπό το δικό τους συμφέρον ....Και μεις να χορεύουμε τον χορό των όπλων και να σφαζόματε μεταξύ μας αδερφός με αδερφό, πατέρας με γιο , φίλος με φίλο.

      Ο χρόνος που χάθηκε ήταν πολύτιμος. Όλοι πήραν το δρόμο της ανάπτυξης, εμείς έπρεπε να βαδίσουμε μόνοι μας το μονοπάτι της μιζέριας και πολύ αργότερα από τους άλλους να γλύφουμε λίγες λίγες τις σταγόνες της προόδου. Και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε ότι ζήσαμε μια γενιά χωρίς πολέμους ( αγνοώντας Κορέα, Κύπρο, Βιετνάμ κλπ... ) ήρθαν να μας σώσουν με τη χούντα και ( δεν ξέρω αν μείναμε πίσω ) χάσαμε το τραίνο της Ευρώπης τουλάχιστον τότε.

     Όλες μας οι ελπίδες ήταν πάνω στη γενιά του πολυτεχνείου. Τη γενιά που θα μας έσωζε κι αυτή. Δεν τα κατάφερε όμως. Δεν μπόρεσε. Αυτή, σε συνεργασία με το παλαιό πολιτικό σκηνικό κατάφερε να γεμίσει με αισιοδοξία τον Ελληνικό λαό για να ζήσει μια δίκαιη ζωή και στο αποκορύφωμα της ζωής αυτής πήραμε και την ένδοξη Ολυμπιάδα του 2004! 

     Κατάφερε όμως να γεμίσει και το κράτος με δάνεια και να φορτώσει το μυαλό του Έλληνα με προσδοκίες "δανεικές" ότι ο έχων ένα τζιπ καγιεν ζει καλά , ο έχων ένα διαμέρισμα 200 τετραγωνικών πουλάει μούρη, ο έχων αλλοδαπή υπηρέτρια είναι προύχοντας και της μόδας. Όλα αυτά όμως με δανεικά.......

    Και έτσι έσκασε η μπόμπα. Ήρθε η Αμερικανική Κρίση και ενώ "δε θα μας επηρέαζε", μας επηρέασε "θέλοντας και μη". Και γίναμε το κλοτσοσκούφι της Ευρώπης . Εκεί που νομίζαμε πως είχαμε πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα μας έπιασε αυτός και μας ταρακουνάει μέχρι θανάτου. Οικονομικού. Ο Χίτλερ ήταν ανόητος για μένα. Προσπάθησε να κατακτήσει τον κόσμο σκοτώνοντας τον με τα όπλα ενώ η πατριώτισσα του το έκανε με τις "αρχές της οικονομικής επιστήμης".

    Έτσι εκτός από τα χρέη προς τους "εταίρους" και τις "εταίρες" κι άλλα "χρέη" βγήκαν στην επιφάνεια. Συζητήσεις επί συζητήσεων κραυγές επί κραυγών και ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ για τις έριδες δίκαιες ή μη του παρελθόντος για ένα παρόν και ένα μέλλον ενέχυρο σε μνημόνια και καταδίκες για τον ελληνικό λαό , ισόβιες, χωρίς εμφανές πλαίσιο ανάπτυξης αλλά προοπτικές ισοπέδωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Της Ελληνικής Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας. Ένας νέος έμφύλιος υποβοηθούμενος κι αυτός και ένα πρόσφατο δίλλημα για ένα άλλο ΌΧΙ/ΝΑΙ όσο σοβαρό και να ναι μας έχουν οδηγήσει ενα τέλμα. 

    Υπάρχει ακόμα μια πρόκληση που ΠΡΕΠΕΙ να την ξεπεράσουμε . Υπάρχει ακόμα μια κατάκτηση εναντίον μας που πρέπει να πατάξουμε . Ας μας οδηγήσει ο φάρος των αφανών ηρώων του '40..............

     

ΣΥΡΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ - ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ

Το παρακάτω προέρχεται από ένα συμπατριώτη μας που ζει σε στη Μυτιλήνη και περιγράφει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούν και πεθαίνουν οι πρόσφυγες που έρχονται από τη Συρία καθώς και τις προσπάθειες των νησιωτών εκεί να τους δώσουν όση βοήθεια μπορούν να καταφέρουν. Δεδομένων των καθημερινών ανακοινώσεων για θανάτους από βύθιση πλοιαρίων για μικρά παιδιά να κοίτόνται νεκρά όχι από σφαίρες αλλά από την εγκατάλειψη του άσπλαχνου διακινητή θεωρώ πως θα έπρεπε να συμπεριλάβω στο blog μου αυτή την καταγραφή.... για να μάθουν ακόμα πιο πολλοί τι συμβαίνει καθημερινά πολύ κοντά μας και συνάμα πολύ μακριά μας. Ένας στενός μου φίλος είπε "άλλο να το ακούς και άλλο να το βλέπεις από κοντά"...

Η ζωή κινείται γρηγορότερα και από τις εκλογές και από τα μνημόνια και από την δική μας καθημερινότητα. Συνωστίζεται σε μια πόρτα που λέγεται Ελλάδα και ψάχνει να βρει διέξοδο για να βρεθεί σε κάποια Γερμανία προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον. Στην Τσεχία μαρκάρεται με ανεξίτηλο μαρκαδόρο κάθε ψυχή που θέλει να περάσει τα σύνορα, στην Ουγγαρία βρίσκει τοίχο μπροστά της, στα Σκόπια δακρυγόνα και εδώ μια χώρα που βρίσκεται στο έλεος των εκλογών και της ανοργανωσιάς που μας έφερε ως εδώ......

Ελπίζω να μάθουμε από αυτούς τους ανθρώπους... κάποτε "Συνωστιζόμαστε" και μεις στη Σμύρνη αλλά μάλλον το ξεχνάμε. Πρέπει να λύσουμε τα προβλήματά μας πριν να είναι πολύ αργά όπως γι αυτούς τους ανθρώπους που ψάχνουν το μέλλον τους στα γαλανά νερά του Αιγαίου..........
"""

Γιώργος Τυρίκος-Εργάς

ταν οι μεγαλύτερες σε αριθμό αφίξεις ανθρώπων στην Αγκαλιά. Στο σημερινό μου σημείωμα δεν θα μιλήσω με απαλά λόγια. Αυτό το σημείωμα θα είναι ταυτόχρονα καταγγελία και παράπονο και κραυγή. Χτες το βράδυ ο πρώτος πρόσφυγας ήταν στο Δημοτικό Σχολείο της Καλλονής ενώ η ουρά, ο τελευταίος στο Μόλυβο. Πάνω από χίλιαπεντακόσια άτομα. Η ομάδα του Μολύβου αποφάσισε να σταματήσει αυτό που κάνει. Δεν φτάνει που συμμαζεύει τα ασυμμάζευτα δέχεται τρομερές πιέσεις από παντού και βοήθεια μόνο από ιδιώτες. Κράτος δεν υπάρχει. Πουθενά. Ελπίζω να βρεθεί μια λύση και ελπίζω όλοι επιτέλους να καταλάβουν πως το προσφυγικό δεν γίνεται να κρυφτεί κάτω από το χαλάκι. Καταγγέλουμε πως λεωφορεία έχουν να φανούν στην Αγκαλιά πάνω από βδομάδα. Εκατοντάδες γυναικόπαιδα στους δρόμους μη μπορώντας να καταλάβουν ακόμα και το γιατί παρόλο που ΕΧΟΥΝ χρήματα, δεν μπορούν να πάρουν ταξί. Προς κάθε υπεύθυνο κραυγάζουμε. Όποιος έχει απαγορεύσει τα λεωφορεία να μεταφέρουν κόσμο, όποιος έχει πέρα από κάθε συμφέρον της τοπικής κοινωνίας και πέρα από κάθε ανθρωπιστική λογική απαγορεύσει στους πρόσφυγες να πάρουν ταξί και να το πληρώσουν καθώς και όποιος δεν έχει φροντίσει αυτοί οι άνθρωποι να καταγράφονται γρήγορα και να φεύγουν γρήγορα από το νησί (το μόνο που θέλουν) είναι απολύτως υπεύθυνος για το τι θα συμβεί, θα έχει αίμα στα χέρια του από κάποιον που αργά ή γρήγορα θα πεθάνει στο δρόμο και έχει ήδη στα χέρια του το τσάκισμα της υγείας τόσων βρεφών και παιδιών και γονιών. Στην Αγκαλιά χτες είχαμε παιδιά με ηλίαση, με διαρροιες, γέροντες τσακισμένους δεν ξέρουμε καν πόσους. Ας έρθει κάποιος και αν δεν του σπάσει το ηθικό τότε τι να πω... Η νυχτερινή βάρδια μας πήρε πάνω από τέσσερις ώρες μόνο για τα βασικά. Και οι άνθρωποι να ρωτούν : έχουμε λεφτά, γιατί δεν τα δέχεστε; Τι να τους απαντήσεις; Πως επειδή δεν υπάρχει σχεδιασμός ΚΑΝΕΝΑΣ και επειδή ως εκ τούτου δεν θέλουν να κατεβεί κι άλλος κόσμος στη Μυτιλήνη τους αφήνουν να τσακίζονται στα χωριά και στους δρόμους. Καταγγέλουμε πως πέρα από κάποια δρομολόγια πλοίων τις τελευταίας στιγμής, πέρα από κάτι ασπασμωδικές κινήσεις για την διεκπεραίωση των ανθρώπων αυτών από το νησί ΚΑΝΕΙΣ υπεύθυνος από την κυβέρνηση δεν έχει κάνει κάτι ουσιαστικό. Την μια μας λένε οι διαπραγματεύσεις, την άλλη μας λένε το δημοψήφισμα και τώρα μας λένε οι εκλογές. Και εγώ που στήριξα τον ΣΥΡΙΖΑ άντε να τα καταλάβω όλα αυτά, να κάνω μια προσπάθεια. Πως να καταλάβω το ότι ολόκληρη κυβέρνηση δεν έβαλε 2-3 λεωφορεία να μεταφέρουν κόσμο και να λύσουν το πρόβλημα; Η Ύπατη Αρμοστεία που έβαλε δυο λεωφορεία ήταν καλύτερη; Οχι. Δεν είναι θέμα κόστους. Πως να καταλάβω πως μια ολόκληρη κυβέρνηση δεν βρήκε 10 αστυνομικούς και άλλους τόσους λιμενικούς να τους αποσπάσει στο νησιά αλλά βρήκε ολοκληρη ομάδα ΜΑΤ να φέρει εδώ; Και πως ολόκληρη η κυβέρνηση και ολόκληρη η Ε.Ε. δεν βρήκαν 2-3 καράβια να λειτουργούν σε άγονες σε όλα τα νησιά με εισιτήρια που οι πρόσφυγες ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ για να προωθείται ο κόσμος και να μην στενάζουν οι τοπικές κοινωνίες; Αυτές οι κινήσεις δεν είχαν ούτε κόστος ούτε απαιτούσαν τεράστιο πολιτικό και γραφειοκρατικό χρόνο. Πολύ απλά ας μου απαντήσει κάποιος γιατί δεν έγινε. Ας μου απαντήσει γιατί ενώ όλοι ήξεραν τι θα γίνει κανείς δεν έκανε κάτι. Και ας μου απαντήσει κανείς τι προβλέπεται να γίνει όταν σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία περιμένουμε την έξαρση του φαινομένου τον Οκτώβρη! Η ομάδα του Μολύβου αναστέλλει τις προσπάθειες. Η Αγκαλιά θα κάνει το ίδιο πολύ σύντομα. Και τότε θα δείτε τι θα συμβεί στη Λέσβο. Η Κως θα είναι παιχνιδάκι μπροστά σε αυτά που θα συμβούν με μαθηματική ακρίβεια αν οι εθελοντές σε όλο το νησί αηδιάσουν πλέον από το κατάφωρο παιχνίδι που παίζεται εις βάρος τους. Έχουμε χάσει την προσωπική μας ζωή γιατί δεν αντέχουμε να βλέπουμε μωρά σαν το δικό μας στον δρόμο και κάποιοι βάζουν τις προσωπικές μας πολιτικές και ηθικές επιλογές σαν μαξιλαράκι στην ανικανότητά τους. Αρκετά όμως. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια μας. Υπάρχουν υπεύθυνοι δεν είμαστε εμείς το κράτος, δεν μας ψήφισε κανείς, δεν μας ΠΛΗΡΩΝΕΙ κανείς. Χτες το βράδυ καταγγέλλουμε πως δυο τύποι με μοβ ή κόκκινο τετράθυρο παλιό αυτοκίνητο σταμάτησαν και πήραν Σύριους πρόσφυγες. Ένας μάλλον ξανθός με αλογοουρά. Στο δρόμο τους ειπαν να κατεβούν γιατί μέχρι εκεί πάνε. Οι πρόσφυγες είχαν βάλει τα πράγματα τους στο πορτ-μπαγκάζ. Οι τύποι γκάζωσαν και έφυγαν παίρνοντας μαζί τα πράγματα μαζί και 2.500 ευρώ, ο,τι είχαν και δεν είχαν οι πρόσφυγες. Από την Αγκαλιά δώσαμε μερικά χρήματα στους ανθρώπους που ήταν σε πολυ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Αυτοί που έκαναν κάτι τέτοιο δεν θα διστάσουν να βλάψουν τον οποιονδήποτε, ντόπιο η ξένο. Οι περίοικοι της Αγκαλιάς μας κάνουν παράπονα για τα σκουπίδια και για τις "περιουσίες" τους. 4 εθελοντές καθαρίζουν νυχθημερόν...πως όμως να προλάβεις εκατοντάδες αφίξεις; Ας αναλάβει ο δήμος, η κυβέρνηση και αυτοί που κάνουν τους πολέμους, ας αναλάβει επιτέλους το κράτος τις ευθύνες τους ΔΕΝ είμαστε υπεύθυνοι παρά για να βοηθήσουμε λίγο όποιον έρθει στο κατώφλι μας.. Αν πρέπει, την κλείνουμε την Αγκαλιά. Οι εγκαταστάσεις τις Αγκαλιάς το πολύ να μπορούν να κοιμήσουν 30-40 άτομα! ΟΧι 400! Αν κάτι πάθει κανείς, τι έχουμε εμείς στα χέρια μας; Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, εμείς θα βοηθάμε τους ανθρώπους και στον δρόμο. Παρακαλώ κοινοποιείστε."""

ΖΗΛΕΥΩ ΟΣΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥΣ!

Καλημέρα σας! καλό Χειμώνα σε όλους σας! Ή Καλό Φθινόπωρο όπως προτιμάτε.

Οι διακοπές τουλάχιστον για μένα τελειώσαν και τα κεφάλια "μπαίνουν" μέσα! Είναι γεγονός ότι πηγαίνοντας στις πατρίδες των γονιών μας περνάμε πολύ καλύτερα και πολύ άνετα από το να ανακαλύπτουμε νέα μέρη...

Έτσι κάναμε φέτος! περάσαμε καλά... και πήραμε δυνάμεις για το μέλλον!

Σας ευχαριστώ όλους για την ανάγνωση των κειμένων μου.

Θα προσπαθήσω να μείνω πιστός ( αν το επιτρέπουν η δουλειά και οι υποχρεώσεις της οικογένειας ) και θα βγάλω και άλλα "πονήματα"...

... σιγά σιγά... και με το μαλακό

Καλή αρχή!!

Από τον Amstrad 464 στα WINDOWS 10

        Ήταν το 1987. Πρέπει να πήγαινα από δευτέρα προς τρίτη Γυμνασίου. Ζούσα από το 1983 στην επαρχία , στο Αργοστόλι, στην όμορφη Κεφαλλονιά. Όπως και να ναι, δεν παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις τόσο άνετα όπως τα παιδιά στην ηλικία μας στην Αθήνα. Για μας τα πράγματα ήταν πιο απλά. Παίρναμε το ποδήλατό μας, βγαίναμε στους δρόμους και πεταγόμαστε ως το Φανάρι για να αγναντέψουμε  πέρα τη θάλασσα, να μυρίσουμε το θαλασσινό αέρα και να γεμίσουμε τα πνευμόνια μας με οξυγόνο. Διαβάζαμε βιβλία, μυθιστορήματα αλλά και το  "Χρονικό του Χρόνου". 

       Και όμως κάτι υπήρχε στην ατμόσφαιρα.... κάτι άλλαζε. Ο πατέρας μου μου ανέφερε για τα νέα "συστήματα" που θα βάζανε στον ΟΤΕ και το περιοδικό PIXEL ήταν το μονιμότερο περιοδικό που έπαιρνα ... εκτός από το Μίκυ Μάους (!). Εκεί διαβάζαμε για τις δισκέττες, να νέα παιχνίδια, τα νέα μοντέλα κάποιον μηχανών με παράξενο όνομα όπως ο spectrum η amiga και φυσικά ο Amstrad. Όλες αυτές οι μηχανές αν και κατά κύριο λόγο πλασάρονταν σαν εξελιγμένες παιχνιδομηχανές εκείνης της εποχής υπόσχονταν την είσοδό σου σε έναν διαφορετικό κόσμο, έναν κόσμο μιας νέας εικονικής πραγματικότητας κάτι που μόλις ξεκινούσε και θα εξελισσότανε ραγδαία.

      Οι πληροφορίες ερχόντουσαν σποραδικά από τα διάφορα περιοδικά όπως το micromad και το Pixel Και πολλά άλλα που δεν τα θυμάμαι και σου τριβέλιζαν το μυαλό είτε για παιχνίδια ή για μικροεφαρμογές και το κατάστημα του Πλαισίου στη Στουρνάρα φάνταζε το κέντρο της Τεχνολογίας! Σιγά σιγά, δειλά δειλά κάποιοι πρωτοπόροι και στο νησί μας άρχιζαν να εμφανίζουν στις βιτρίνες τους αυτές τις μηχανές. Ογκώδεις οθόνες, παράξενα πληκτρολόγια QWERTY που θα ήταν μαλακότερα από τα πλήκτρα της γραφομηχανής, άλλα έγχρωμα άλλα πράσινα, άλλα κίτρινα αλά όλα φανταστικά. Ήταν και η BASIC ή νέα γλώσσα προγραμματισμού με τις πάμπολες εκδόσεις μια διαφορετική για κάθε μηχανή σχεδόν αλλά με κοινή ας πούμε ρίζα σου έδινε την αίσθηση πως μπορούσες να κάνεις πολλά, Βέβαια στη Δευτέρα και στην Τρίτη Γυμνασίου τι μπορούσες να ζητήσεις εκείνη την εποχή; Όλα τα έκανες με το μυαλό και το χέρι σου όμως φαντάσου να μπορούσες να φτιάξεις ένα περιβάλλον παιχνιδιού. Φαντάσου να μπορούσες να βρεις τα αποτελέσματα μια εξίσωσης δευτέρου βαθμού, φαντάσου...

        Το μικρόβιο είχε μπει για τα καλά μέσα μου. Μου τριβλελιζε το μυαλό. Πέθαινα στην ιδέα πως δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω το ρεύμα που ένιωθα να με τραβάει κι ας ήμουν παιδάκι κι ας μην ήξερα τι το ήθελα πέρα από το να παίξω subboteur 2.Ήταν αλήθεια πως είχα μπουχτίσει στα καταστήματα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, Δεκάρικα φεύγανε σύννεφο για gosts n goblins και pacman και ο ανταγωνισμός σκληρός. Και όταν η τσέπη άδειαζε ...παίρναμε το ποδήλατο και γυρίζαμε σπίτι ψόφιοι από τον αγώνα! Κι ο μαγαζάτορας έτριβε τα χέρια του κοιτώντας την κονσόλα της KONAMI.

     Πατέρα, Μάνα αυτό είναι το μέλλον μου, πρέπει να το ακολουθήσω. Πρέπει να πάρουμε και μεις μια τέτοια μηχανή, να συνεχίσω, να προγραμματίσω, να δημιουργήσω, τέλος πάντων να ασχοληθώ. Άλλωστε ήμουν πολύ καλός στα μαθηματικά και μάλλον κάπου εκεί θα προχωρούσα. Πώς θα το έκανα αν δεν είχα τις βάσεις; Άσε που η ζήλια μου τριβέλιζε το μυαλό. Ο καλύτερός μου φίλος εκείνης της εποχής είχε ήδη πάρει ένα commodore 64. Η ζήλια δε με άφηνε να ησυχάσω! Ούτε και το PIXEL .

    Και το κατάφερα! Πήρα αυτό που ήθελα! Χαράς Ευαγγέλια! Η τεχνολογία ήρθε σπίτι μας. Βέβαια δεν μπορώ να πω πως δε με ενθουσίασε αργότερα και το SUBBOTEUR 2... αλλά ξέρετε! Κάθε βήμα έχει και τις παρπάπλευρες... συνήθειες!

   Τα πράγματα πήγαν όπως τα σχεδίαζα... Λίγο έτσι λίγο αλλιώς τελικά κατάφερα να μπω στο μαθηματικό και κει ποια είχα στα χέρια μου έναν υπολογιστή με επεξεργαστή της AMD! Τρέλα! Τρέλα και η μεγαλύτερη τρέλα ήταν όταν ανακάλυψα το word και ότι μπορούσα να γράφω μαθηματικούς τύπους έστω και με κάποια δυσκολία. Ο εκτυπωτάκος μου ο citizen swift 200 προσπαθούσε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις μου καθώς έπρεπε να φέρω εις πέρας το γράψιμο των εργασιών συμφοιτητών και συμφοιτητριών μου για να πάρω κανένα ψιλό από τις δακτυλογραφήσεις... ή να γράψω τις πρώτες μου ασκήσεις να τις παραδώσω στα πρώτα μου ιδιαίτερα με το Σπυρονιόνιο! 

     Η Pascal ήταν η νέα μου συντροφιά, λογικότερα βέβαια η fortran αλλά εκείνη που δεν την πήγαινα ήταν η c++ γιατί ήταν και αντικειμενοστραφής η άτιμη! Βέβαια δεν κατάφεραν να περάσω σε συγκεκριμένο μάθημα συγκεκριμένου καθηγητή το 1994 και ήμουν από τα μοναδικά 4άρια που είχε ρίξει........ Μετακόμιση έκανα, τι εργασία να κάνω........"Δε θα ασχοληθώ με την κατεύθυνση της πληροφορικής, των παρακάλεσα... πέρασέ με! Πάω φαντάρος!!" Και με "έγραψε" κανονικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Ας είναι καλά να ζήσει με τον εγωισμό του....

      Τα windows 3.1 ήταν το απόλυτο εργαλείο μου στο στρατό πέραν της τσάπας και του g3 Που μου χρησίμευε για ακουμπιστήρι!! ( πλάκα κάνουμε μη μας πιάσει και κανένας... ). Όλες οι εργασίες των υπαξιωματικών περνάγανε από μένα... έμαθα τα περιθώρια, τις γραμματοσειρές, ανακάλυπτα σιγά σιγά πως μπορούσα να καταγράψω, μπορούσα να γράψω να συνθέσω κείμενα, γρήγορα, να φτιάχνω υποτυπώδεις πίνακες, να εισάγω φωτογραφίες, όσο μου το επέτρεπε η μνήμη του υπολογιστή...

     Να σας πω την αλήθεια με τον Mascinotch δεν είχα πολλές σχέσεις έως καμία αν και δεν μπορώ να ξεχάσω την εντύπωση που μου έκανε ένας apple στο χώρο που πήγαμε με τον καθηγητή μου να συντάξουμε κάποια άρθρα της εφημερίδας του σχολείου έστω κι αν δεν έβγαλε πολλά τεύχη. Ήταν ο απόλυτος άρχοντας τότε...

      Γυρίζω από φαντάρος και ψάχνω για δουλειά... Πηγαίνω από εδώ κι από κει, δυστυχώς δεν έχω καμιά μα καμιά επαφή με την πληροφορική καθώς "έχασα" ένα δυο χρόνια στο στρατό ενώ οι φίλοι μου και συμφοιτητές μου συνεχίζανε μεταπτυχιακά. Ώσπου ένα βράδυ έκανα ένα γερό ξενύχτι μέχρι τα ξημερώματα για να φτιάξω ένα cd μαζί με το φίλο που που ζήλευα από το γυμνάσιο που είχε την commodore ...To cd αυτό ήταν μια παρουσίαση για μια εταιρεία, είχε χάρτες, φωτογραφίες, copy paste κείμενα, χρησιμοποιώντας τη Lingo Μια γλώσσα για τέτοιες καταστάσεις! Ενθουσιάστηκα. Εκτός από το πρώτο δεκαχίλιαρο που πήρα, ο Γιώργος με έβαλε ξανά στο δρόμο από τον οποίο είχα ξεκινήσει.. και ο Λάζαρος με το τοποθέτησε σε μια από τις καλύτερες εταιρείες λογισμικού για την οποία δουλεύουμε χρόνια είτε στο χώρο της είτε για τα συμφέροντά της...

    Εκεί γνώρισα τα xp, και τα 7 κατά κόρον. Τα Millenium Και τα vista θεωρώ πως ήταν αδιάφορα και για μένα αλλά και για τη Microsoft Που προσπάθησε κι αυτή να τα ξεχάσει.... Όπως προσπαθεί και τώρα να "τελειώσει" τα 8.1 με κυρίαρχο ελπίζω αντικαταστάτη τα WINDOWS 10.

     Μια ζωή "παραθυρομένοι" δεν μπορούμε να την αλλάξουμε εύκολα. Ακόμα και αν το android προσφέρει περισσότερα από αυτά που μάλλον θα προσφέρει η Microsoft. Και φθηνότερα...Άκ΄μα κι αν το Ipad είναι στην κορυφή αλλά για λίγους.... Ta windows ¨εχουν την εμπειρία και τον τρόπο να πλασαριστούν. Νιώθουν τι χρειάζεται ο χρήστης και το κάνουν πραγματικότητα και τα Bags bags. Προγραμματιστής είμαι και συνέχεια κάνω.

 30 χρόνια η τεχνολογία κάνει άλματα και μας έχει δέσει μέσα στους κόλπους της χωρίς να το καταλάβουμε... Το 1998 ήμουν ο μόνος που είχε διεύθυνση hotmail μέσα στο Βρετανικό συμβούλιο και το 2000 έγινε επανάσταση και θα ήμουν από τους τελευταίους μέ τόση ανάπτυξη που έγινε στον παγκόσμιο ιστό. 

Από την πράσινη οθόνη του cpc 464 me to enoxlhtik;o ioyioy που έκανε η κασσέτα να φορτώσει το πρόγραμμα που θα έπαιζε στο ενοχλητικό τίκ που προσπαθείς να ακούσεις όταν κάνει ο δίσκος να προσπελάσει δεδομένα χωρητικότητας πολλαπλών terabyte Και το μόνο που σε χωρίζει από απόλυτες τιμές ισχύος μνήμης ram είναι η δυνατότητα της τσέπης σου αν και αυτό παίζεται πια.

    Εφαρμογές μικροεφαρμογές παντού είτε στο ένα λογισμικό είτε στο άλλο σου δίνουν λύσεις ή σου δημιουργούν περισσότερα προβλήματα ( όπως χε χε το Messanger ) όταν κάποια στιγμή προσπαθούσες ποιο από τα κανάλια του IRC θα ήταν κατάλληλο για να πεις ένα ... "Γεια" ή το να μπορείς να μιλήσει με κάποιον από την Αυστραλία ΤΖΑΜΠΑ φάνταζε τρομακτικό το 1997....

    Κάποιος θα ρωτήσει ... ποιο είναι το νόημα αυτών που γράφω? Έχουν κανένα σκοπό, είναι ιστορία; Είναι διαφήμιση της microsoft, είναι κάτι που θέλει να παραβλέψει ας πούμε το LINUX? γιατί δεν αναφέρομαι σ' αυτό; Τίποτα από όλα αυτά.

    Απλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι εφόσον αποφάσισα να μπλέξω με την πληροφορική μικρός, εφόσον ήθελα να είχα Mail το 1998 εφόσον είμαι δεμένος με πολλές διευθύνσεις Mail, γράφω, facebook, skype κλπ και εφόσον θέλω να μπω και στα καινούρια 10 που σίγουρα θα ακολουθούν κάθε κίνησή μου θα πρέπει να παραδεχτώ πως είναι σα να συμφωνώ ότι δέχομαι πως εκτίθομαι... Αυτή είναι η όλη ουσία που έμαθα όλα αυτά τα 30 χρόνια και τα τελευταία 15 σε εταιρεία πληροφορικής.

    Από τη στιγμή που στέλνεις ένα Mail Και λαμβάνεις την απάντηση έχεις εκτεθεί, ένα μήνυμα στο κινητό, ένα μήνυμα στο google, στον edge ¨η στον firefox Πυροδοτεί ενέργειες που σε καταγράφουν! Συνειδητοποήιησέ το και όλα πάνε καλά αλλιώς κλείσε το μαραφέτι και πήγαινε μια βόλτα με το ποδήλατο στο Φανάρι, στο Αργοστόλι, στην Κεφαλλονια! Βγάλε τον κώδικα από πάνω σου, βγάλε τις σκέψεις της παραμετροποίησης, μην εξετάσεις το webemail Που θα σου έρθει στον οποιοδήποτε mail client αγαπάς. Απλά ζήσε ΤΗ ΖΩΉ ΣΟΥ χωρίς παράθυρα, apps, Παιχνίδια, Mails, μηνύματα, jpgs, gsis και streaming. Μακάρι να ήταν εύκολο, μακάρι να το κανα, αλλά εκείνο το εξηντάρι που έδωσε ο πατέρας μου τότε θα είχε πάει στράφι. 

     Ευχαριστώ όσους είχαν την υπομονή να φτάσουν ως εδώ.....

Κόκκινο, Μπλέ, .... έγχρωμο Φεγγάρι!

        Είναι γεγονός ότι τραβάει την προσοχή. Είναι όμορφο και καμιά φορά ξεγελάει και ... αλλάζει χρώμα... Μπλε δεν ξέρω αν γίνεται και μάλλον γίνεται υπό συνθήκες εκρήξεων ηφαιστείων κλπ κάτι που μάλλον δύσκολα θα δούμε. Όμως αν θυμάστε καλά το φεγγάρι είχε γίνει μπλε και το 2011 ή 2012 δε θυμάμαι ακριβώς... όταν οι μπλε φίλοι μας από το μικρό χωριό με τα μανιταρένια σπίτια, τα στρουμφάκια το φεραν μαγικά στον ουρανό της Νέας Υόρκης. Ήταν ένα "αληθινό" μπλε φεγγάρι που άλλαξε την καρδιά της σκληρής αφεντικού του φίλου των στρουμφ...
     Οι αδερφοί Κατσιμίχα αναφέρονται στο γνωστό τραγούδι τους στο κόκκινο φεγγάρι, του προσδίδουν σχεδόν μαγικές ιδιότητες και το συνδυάζουν με τον έρωτα και την έντονη ερωτική ζωή.
      Όταν το φεγγάρι είναι μισό ή το φωτεινό μέρος του είναι από κάτω ή από πάνω υπάρχει πάντα μια παράδοση που λέει πως κάτι γίνεται εξ αιτίας αυτού...
       Είδα και γω το κόκκινο φεγγάρι..... Ήταν από τα πλεονεκτήματα να βρίσκεσαι στη σκοπιά βράδυ παρέα με τα βατράχια και τα σκυλιά φύλακες... Είναι μαγικό, σε συναρπάζει, σε τραβά και δε χάνεις τα μάτια σου από αυτό παρά μόνο όταν εξαφανίζεται σε μια γωνιά του Ορίζοντα....

        Είναι το φως του που σε βοηθάει όταν έχει πανσέληνο να βρεις το δρόμο μέσα σε ένα σκοτεινό μονοπάτι, είναι όμως επίσης και το φως του που σε τρομάζει όταν εμφανίζεται πίσω από σκοτεινά κλαδιά και καλύπτεται από μύθους τρομερούς και φοβερούς.........

Ίσως είναι το καλοκαίρι και με πιάνει ρομαντική διάθεση, ίσως η ανάγκη για λίγη επικοινωνία, ίσως είναι και η ζέστη που με χτύπησε στο κεφάλι...

Όμως όταν ζουμάρεις 100χ και εκεί που βλέπεις μια θολούρα εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου εικόνες από μέρη μακρινά όπως και η Σελήνη μας....τότε δεν μπορείς παρά να πέσεις στην παγίδα του ... "έχω και γω κάτι να πω!!"

Κι ας μη μου ’χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα πάντα εδώ θα γυρνώ....

Χθες το βράδυ στη συναυλία του Νίκου Πορτοκάλογλου άκουσα το καλύτερο τραγούδι για την Ελλάδα και την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε...

Ναι, βρισκόμαστε μέσα στην Κρίση.
Ναι, Υπάρχουν δυσκολίες τρομερές για μας και τους συνανθρώπους μας
Ναι, είμαστε εγκλωβισμένοι σε Μνημόνια  και Συμφωνίες
Ναι, φαίνεται σαν να μην έχουν μέλλον τα παιδιά μας

Όχι, όμως!!! Δε θα φύγουμε! Δεν θα την παρατήσουμε ως μετανάστες να βρούμε αλλού την τύχη μας. Η τύχη μας μας τοποθέτησε εδώ στην άκρη της μεσογείου, στο ομορφότερο μέρος της Ευρώπης, τη νησιωτική μας χώρα που όλοι τη ζηλεύουνε.

Ιδέες θέλουμε, ιδέες και πράξεις, όχι συγκρούσεις,
Βάλτε τη μαγκιά να δουλέψει, βάλτε το μυαλό που υπάρχει όχι μόνο για λαμογιές.

Και ας μη μας έχει χαρίσει πολλά χάδια, ίσως και λίγα ως τώρα...

Τα ίδια τραγουδήθηκαν στο "Μάνα μου Ελλάς" αλλά πάντα την Ελλάδα έχουν όλοι στο νου τους Μετανάστες και ντόπιοι...

Καλή σας μέρα!

Ζω ένα όνειρο!

          Πηγαίνω από ATM   σε ΑΤΜ και αρχίζω να βγάζω λεφτά!!! πολλά λεφτά! 60 από εδώ 60 παρά πέρα, λεφτά με το τσουβάλι σου λέω! Βλέπω χαρούμενα πρόσωπα γύρω μου. Κάποιοι πιάσανε το όριο! Βγάλανε 420 σε μια μέρα! Πόσο ωραία είναι η ζωή!  Και τριγύρω ζέστη... πολλή ζέστη! Καύσωνας .... τα πάντα θολώνουν ! Κάτι μεγάλα γράμματα εμφανίζονται και μας περικυκλώνουν... Μ, Ν, Η, Μ, Ο, Ν, Ι, Α, ... συμφωνίες Κρίση και γω να βγάζω λεφτά!! Άπειρα λεφτά! Αγοράζω τα πάντα ! Και γύρω μου το τοπίο αλλάζει! Γίνεται θάλασσα.. θάλασσα καλοκαιριού, θάλασσα με γαλανά νερά , θάλασσα με χρυσές παραλίες, παραλίες με βότσαλο, θάλασσα .... από χρήματα....
   Τι με έπιασε τώρα και μιλάω έτσι. Θα φάω άλλη μια απόρριψη από τη γυναίκα μου η οποία είναι πολύ αυστηρή στην κριτική των άρθρων μου και καλά κάνει. Άκουσα χθες το Θεοδωράκη, το Μίκη Θεοδωράκη να λέει τα σημαντικά λόγια.......... " Δεν μπορώ να βλέπω τους γέροντες στην ουρά .... " τα υπόλοιπα τα ξέρετε.....
     Είναι δυνατόν εν έτει 2015 να ζούμε όλα αυτά τα πράγματα, όλες αυτές τις καταστάσεις; Πείνα, συσσίτια, ουρές από αυτούς που είναι τυχεροί και έχουν δουλειά να πάρουν σταγόνα σταγόνα αυτό που έχουν μαζέψει με τον ιδρώτα τους, ουρές και από τους παλαίμαχους της ζωής για να πάρουν αυτό που στο κάτω κάτω τους υποσχέθηκαν ότι θα έπαιρναν όταν θα σταματούσαν τη δουλεία τους και για αυτό κόπιαζαν. Κάποια στιγμή να σταματήσουν τη δουλειά και να ξεκουραστούν............... Μπααααααααα.
   Και να βλέπεις το γεράκο τον ογδοντάρη να περιμένει είτε στη μεγάλη ουρά για να μπει στην τράπεζα να ζητιανεύει τα δικά του λεφτά, είτε στο ΑΤΜ να προσπαθεί να καταλάβει πως λειτουργεί αυτός ο  διάολος! Να έχει ήλιο και να μην μπορείς να δεις από την αντανάκλαση, να έχεις κόσμο από πίσω να σε περιμένει ... μην τολμήσεις και βγάλεις δεύτερη κάρτα και να τσακώνεσαι για ηλίθιους λόγους επειδή οι καταστάσεις σε βάλανε σ' αυτή την ουρά . Και όταν βγάλεις το πολυπόθητο εξηντάρι μια λάμψη νίκης θα φαίνεται στα μάτια σου. Θριαμβευτής θα κατέβεις από το βάθρο του μηχανήματος αυτόματης ανάληψης, θα κοιτάξεις τους γύρω και σα να θες να πεις........... "Τα κατάφερα!!!" Είμαι και ο πρώτος.
     Άντε τώρα επίσης να πείσεις την άλλη γριούλα που δε θέλει να βλέπει μπροστά της την πιστωτική κάρτα που κουβαλά τον αντί... στα barcodes της να πάρει εκείνο το πλαστικό πράγμα το οποίο θα της φέρει την οικονομική ανάσα για να περάσει το μήνα! Γιατί για να πληρώσει τη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ πρέπει να περιμένει κάθε μέρα σε πολλές ουρές. Μάλλον δεν θα χει internet banking...
    Περιμένει κι ο ληστάκος από δίπλα μήπως κλέψει τίποτα καθώς το πορτοφολάκι γεμίζει και όλα κάνουν τον κύκλο τους...
     Βέβαια για να είμαστε απόλυτα σωστοί δεν κοιτάξαμε καθόλου τι γίνεται στα στενά της Ομόνοιας όπου οι συνάνθρωποι μας που κοιμούνται σε αυτοσχέδια κρεβάτια ΔΕΝ έχουν ανάγκη από ΑΤΜ γιατί δεν έχουν εκ των πραγμάτων τα αναγκαία προς το ζειν... Ναι ναι είναι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από αυτούς που πουλάνε τη ΣΧΕΔΙΑ και τους περιφρονούμε τρέχοντας βιαστικοί να προλάβουμε τις .... υποχρεώσεις μας, είναι εκείνοι που μας σταματάνε στην μέση του δρόμου να μας πουλήσουν ένα χαρτομάντιλο, ή ένα λουλούδι για να πάρουν κι αυτοί το "εξηντάρι" τους... Είναι εκείνοι που την ώρα που πας να πάρεις το εισιτήριο από το μηχάνημα σου την πέφτουν για .. τα ρέστα............. τι ενοχλητικοί!!!
    Όμως αυτά υπήρχαν και πριν. Και μας ήρθαν και άλλα. Και συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς ... τα που δεν ξέρουμε. Σε λίγο θα μας χρειάζεται Καζαντζίδης για τους μετανάστες....
   Σταματώ..........

Η κατάσταση στη χώρα τις τελευταίες ημέρες.......

      Διαλέγοντας ένα άρθρο που είχα γράψει το 2010 ( 25/02 ) για την ακρίβεια, προσπαθώ να πιάσω το στίγμα εκείνης της εποχής... της απαρχής της κρίσης... που μας ταλανίζει χρόνια τώρα. Δεν θα μπω σε κριτικές... αλλού θα αφήνω τα σχόλια όπως ήταν τότε αλλού θα τα επηρεάζω. Σκοπός είναι να παρουσιάσω μια πιο συγκροτημένη άποψη για το σήμερα και το μέλλον μας.
"25/02/2010
         Καλό σας Βράδυ Φίλοι Μου.

        Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο θέμα που ταλανίζει τη χώρα μας και θα ταλανίζει τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας όπως φαίνεται. Ενώ έχουν περάσει 70 χρόνια από τη Γερμανική Κατοχή και 114 από την τελευταία επίσημη επιτήρηση των κρατών προς το μικρό κράτος μας ( ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ) διαπιστώνω ότι οδευόμαστε προς ένα ζοφερό μέλλον.

      Πολλοί από εμάς έχουν δουλέψει ή δουλεύουν ακόμα για Γερμανικές εταιρείες οι οποίες πληρώνουν αρκετά καλά ομολογουμένως και όλοι προσευχόμαστε να μην προκύψει κάτι που να χτυπήσει την οικονομία τους για να τρώμε εμείς. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα διαπίστωσαν και οι φίλοι μας συμπολίτες στην πολιτεία της Ευρωπαική ένωση! ότι δεν επιθυμούν να συνδράμουν για τους "συμμάχους" τους τους Ελληνες, αυτό το μικρό κρατίδιο που έχει διατηρηθεί ως σφήνα χρόνια και αιώνες στην είσοδο της Ευρώπης και κρατάει τα σύνορα, ένα κρατιδιάκι που όρθωσε κάποτε το ανάστημά του εναντίον στην πολεμική μηχανή και τους καθυστέρησε σημαντικά για να μην κατακτήσουν τον κόσμο."

      Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια το κράτος μας είναι δεμένο πισθάγκωνα έτοιμο να ακολουθήσει ένα τρίτο μνημόνιο, όρος που θα εμφανιστεί πολύ αργότερα από την ημερομηνία που γράφω. 5 χρόνια αργότερα θα γίνουν οι σημαντικότερες εκλογές της ιστορίας. Η κάλπη θα βγάλει πρώτη φορά ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όπως είχε βγάλει "πρώτη φορά ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ" το 1981 με την αλλαγή. Και στις δύο περιπτώσεις ο λαός γαλουχήθηκε από υποσχέσεις που οι πολιτικοί του δίνανε κλείνοντας του το μάτι, μια ότι θα έφευγε το ΝΑΤΟ μια ότι θα έφευγε το μνημόνιο μια ότι θα δίνονταν χρήματα στο λαό και μια που θα μπορούσαμε να πάρουμε νέα δανεικά για να ξαναπληρώσουμε αυτά που χρωστάγαμε από τότε. Γιατί το κοινωνικό κράτος του τότε στηρίχτηκε στη φούσκα του δανείου. Ολόκληρες γενιές στηρίχτηκαν ότι οι Ευρωπαίοι μοιράζονταν λεφτά τζάμπα και θα μπορούσαμε να κάνουμε ζωή χαρισάμενη. Ο εφιάλτης της χούντας και της δεξιάς είχε μόλις τελειώσει και ο κόσμος θα μπορούσε να αναπνεύσει ελευθερία. Υπήρχαν βέβαια οι κλαδικές αλλά αυτό ήταν άλλο κεφάλαιο. Αργότερα... ύστερα από κάποιες ήττες και κατάρριψης από την αρρώστια του μύθου που λέγονταν Αντρέας Παπανδρέου οδηγηθήκαμε σε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, Οικουμενική, μια παρένθεση όπως θα τη λέγαμε σήμερα όπου το μόνο που κάνανε ήταν να προσπαθήσουν να κερδίσουν τα κεκτημένα που χάσανε λόγω ΠΑΣΟΚ αντί να προσπαθήσουν να στηρίξουν την αίγλη που είχε δημιουργήσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν μας είχε εντάξει στην ΕΟΚ.

     Μόνιμο ενδιαφέρον μας από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Οικουμενικής το Μακεδονικό. Ο λαός είχε μονάχα να ασχοληθεί με την ονομασία ενός άλλου κράτους που νόμιζε κι αυτό πως μπορούσε να καπηλευθεί μια ιστορία γραμμένη από αρχαιοτάτων χρόνων, μια ιστορία που οι κάτοικοί του ενώ ήταν κομπάρσοι κατάφεραν και γίναν πρωταγωνιστές για χρόνια από τότε μέχρι και σήμερα. Διαλείμματα, εναλλαγές και ο Σημίτης στην κυβέρνηση με το περιβόητο χρηματιστήριο. Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο. Μπαίνουμε στην ΟΝΕ και όλα είναι τέλεια. Ανεβαίνουν τα πάντα. Οι μισθοί, τα δάνεια, ο γενικός δείκτης και οι ... φούσκες! Ο κάθε μικροάσχετος πέφτει στην παγίδα των διαφημίσεων για το υγιές χρηματιστήριο και ψάχνει να βρει την τύχη του και το μέλλον σε κάποια μετοχή που θα του κλείσει το μάτι και θα τον φέρει στα ουράνια. Όλα είναι τέλεια! Όλα είναι Swicheland όπως θα λεγε και γνωστός μου Οικονομικός Διευθυντής σε εταιρεία. 

     Το σύστημα αρχίσει και τρίζει, κρασάρει αλλά δεν προλαβαίνει να καταλάβει κανείς τίποτα καθώς παίρνουμε τους Ολυμπιακούς. Φορτσάρουμε , εμείς το μικρό κράτος , απέναντι στην Ευρώπη και στον κόσμο να αποδείξουμε πως μπορούμε να φτιάξουμε κάτι που θα δέσει όλους τους λαούς σε ένα μήνα, μια ευκαιρία ειρήνης, αθλητισμού και επιτυχιών, χτισμένη πάνω σε ακλόνητες εθνικές ομάδες και μονάδες που πρόκειται να εισπράξουν τα πολυπόθητα τρόπαια.. Χρήματα ξοδεύονται ανελέητα, προθεσμίες που λήγουν ... καταλήγουν να ολοκληρωθούν έστω και την τελευταία στιγμή με την Παγκόσμια κοινότητα να είναι στραμένη πάνω μας αν θα τα καταφέρουμε.... Είμαστε στο επίκεντρο των γεγονότων. Είμαστε οι καλύτεροι των καλύτερων είμαστε....... ( ? ; )

      Άψογη οργάνωση. Δεν κατάφερε η κυβέρνηση Σημίτη να χαρεί τη διοργάνωση καθώς την κέρδισε ο μικρός τη ηλικία Κωνσταντίνος Καραμανλής. Έτσι πήρε αυτός τα τρόπαια της οργάνωσης, της ολοκλήρωσης των έργων και της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Ωραίες τελετές πραγματικά της έναρξης λήξης, ωραίοι οι αγώνες, ωραίος ο εθελοντισμός, και η Αθήνα... μια πόλη αξέχαστη εκείνες τις μέρες. Ντρεπόσουν να κινηθείς, νόμιζες πως άνηκες σε ένα πολιτισμένο κράτος της Ευρώπης, της Ευρώπης που σε περίμενε στη γωνία, της Ευρώπης που είδε τα χάλια των "τιμημένων" αθλητών που φρόντισαν να αμαυρώσουν την εικόνα της έναρξης με το "ατύχημά" τους που ακόμα κι αν ήταν ατυχείς οι κατηγορίες χρησιμοποιήθηκαν για να αμαυρωθεί ο χαρακτήρας των αγώνων και της Ελλάδος. Το ατύχημα στην τελετή λήξης με τα παιδιά ήταν αυτό που λέμε... ¨κακό σημάδι". 

      Ήρθε και ο κύριος Αλογοσκούφης ο Υπουργός Οικονομικών. Τι έπραξε αυτός;... ένα μικρό λαθάκι. Αφού ήξερες βρε αδερφέ πως όλα αυτά στηρίχτηκαν σε μια ... ΦΟΥΣΚΑ... τι κάλεσες τους Ευρωπαίους φίλους μας να μας ελέγξουν??? ελέγξτε μας ελέγξτε μας .... και μας ελέγξανε... Μάθαμε όλοι αργότερα τις έννοιες δημιουργική λογιστική και η ευφορία κατέλληξε μια συνεχής σύγκρουση με την ... εφορία όταν προσπάθησε να μαζέψει τα ασυμάζευτα , τα δανεικά χρωστούμενα του κάθε Έλληνα και δει του μπαμπά του του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

     Μια με τις καταστροφικές φωτιές του 2007 μια με το dvd, Μια με το Βατοπέδι η ζωή μας προχωρούσε και μεις γελούσαμε στις γειτονιές ενώ οι εχθροί κάνανε σιγά σιγά πάρτυ στην πόλη.Έτσι το 2009 στις εκλογές που γίνανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο νεώτερος σε μια κρίση πολιτικής ειλικρίνειας  κάτι που ομολογουμένως δύσκολα συναντάς προσπάθησε να μας εξηγήσει τα ανεξήγητα ότι δηλαδή δεν είμαστε τελικά τόσο ... πλούσιοι, δεν μας πάνε τα καγιέν, δεν έχουμε ανάπτυξη στην ουσία χρωστάμε ρε παιδί μου σ' αυτούς, από δω και από κει, καλά ήταν τα παρτυ του 1990 και του 2000 αλλά χάσαμε! Και έπρεπε να μπούμε σε τρομερή λιτότητα. Τελικά το ευρώ δεν μας πήγαινε... Φάνηκε όταν σε μια μέρα το νερό από 50 δραχμές κόστισε 150 και που είσαι ακόμα.... Και κει που αναρωτιόμασταν τι θα κάνουμε .......... πως θα πορευθούμε.... πως θα καλύψουμε τα δάνεια, τις λαμογιές, τα έσπα που τα πήραμε χωρίς αντίκρισμα πραγματικών έργων , τις επιχορηγήσεις τύπου "Βαλκανιζατέρ" μας ήρθε το ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ..... και ... ανασάναμε........μέχρι που μας κόπηκε η ανάσα στο Καστελόριζο.....

        Και δόθηκε η ευκαιρία σε μια χώρα η οποία κάποτε μας αιματοκύλησε όπως λέει το παλαιότερο άρθρο μου να είναι αυτή από την οποία θα εξαρτιόμασταν αν θα παίρναμε αργότερα λίγες σταγόνες... δισεκατομύρια για να μπορούμε να πληρώνουμε τα καταξοδεμένα... δάνεια του παρελθόντος και να  περιμένουμε μήνα μήνα με αγωνία αν θα πληρωθούν οι συντάξεις στους ηλικιωμένους......... Από κείνη τη μέρα πέσαμε από το πρώτο μνημόνιο στο δεύτερο, από την κυβέρνηση του σοσιαλισμού ( ξανά ) στην κυβέρνηση της δεξιάς (ξανά ) και μετά στη μίξη και των δύο να υπογράφουν με το πιστόλι στον κρόταφο μέτρα και πάλι μέτρα και κόντρα μέτρα στο όνομα της σωτηρίας μας και του πειραματισμού των ... άλλων στο βωμό του πως θα χειραγωγούνται οι λαοί. Υπήρχε καλύτερο πειραματόζωο από το άσωτο πειραματόζωο όπως εμείς;

"25/02/2010...

       Η ευκαιρία όμως τους δόθηκε. ΚαΙ έγινε μόλις τις τελευταίες μέρες καθώς μπορεί η κατοχή να μην είναι στρατιωτική αλλά οικονομική, μια κατοχή που δε χρειάζονται όπλα για να μας καθοδηγούν και να μας διατάζουν άλλά απλοί σύμβουλοι - τεχνοκράτες που θα μας ελέγχουν , κατι παιδάκια σαν και μένα που είμαι στη μισθοδοσία , ή σαν εκείνα που έρχονται ως auditors στις εταιρείες που δουλεύουμε για να ελέγξουν και την παραμικρή απόδειξη από περίπτερο ( μόνο που εκεί οι εταιρείες είναι ... ιδιωτικές ).

Τον ΟΤΕ τον δώσαμε, τη συγκατάθεση τη δώσαμε, το αίμα μας το δώσαμε, τα λεφτά μας βέβαια τα χάσαμε μόνοι μας ( αν και κάτι μας χρωστάνε κι αυτοί ) ή τα χάσαμε κι αυτά σύμφωνα με τον προχθεσινό Χαρδαβέλλα??????

Πώς είναι δυνατόν να μην μπορέσαμε αυτά τα δεκα χρόνια να εκμεταλευτούμε το όραμα που μας προσφέρθηκε και να γίνουμε και μεις ένα σύγχρονο κράτος; Πώς είναι δυνατόν να περηφανευόμαστε ( ψεύτικα κάποτε ) ότι μπήκαμε με αξίες στην ΕΥΡΩΠΗ ( ΟΝΕ ) , να αποκαλυπτόμαστε μετά, να μην καταφέρνουμε να σηκωθούμε, να λέμε ψέματα στο τέλος και να υποσχόμαστε πως θα τα φτιάξουμε όλα τέλεια; Πώς θα το κάνουμε αυτό στους ανρθώπους με τα μαύρα και τα λάπτοπς; Αυτοί θα ειναι οι νέοι μας κυβερνήτες; Αυτοί που δεν μπορούμε να αξιω΄σουμε να μας παραδώσουν ένα σωστό υποβρύχιο; Αυτοί που δεν επιθυμούν να ξεχρεώσουν ένα τυπικο χρέος από τότε που μας κατάκλεψαν τις τράπεζες; αυτοί που ( βάσει νόμου τους ) μπορούσαν να μοιράζουν μίζες από δω και απο κει? ( και μεις να τις παίρνουμε;; )

"

      Βγήκαν οι αγανακτισμένοι να επαναστατήσουν, δημιουργήθηκε μεγάλο κίνημα... Το Μαύρο στην ΕΡΤ ήταν καταιγιστικό, οι έλληνες εκεί που είχαν διχαστεί σε δημόσιους και ιδιωτικούς ξαναενώθηκαν, βρήκαν την ευκαιρία να σηκωθούν παρατάξεις που μας παρέπεμπαν σε άλλες σκοτεινές εποχές, σκοτώθηκαν άνθρωποι που με το στίχο καυτηρίαζαν τα γεγονότα... είχε προηγηθεί και ο ... Αλέξης ο Γρηγορόπουλος που στο Βωμό του θρηνήσανε πολλοί επίδοξοι κυβερνήτες.... μια Ελλάδα όλο αναταράξεις μια Ελλάδα που έφτανε στον πάτο, που θα τρύπαγε το βαρέλι μια Ελλάδα που είδε φως σε μια κοφτερή παράταξη που θα κοβε όλα τα δεινά .... ΣΥΡΙΖΑ.............. 

       Προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε όσα ήθελε, προσπάθησε αλλά δεν πατούσε γερά, στο τέλος ζήτησε δημοψήφισμα παρόμοιο με αυτό που λοιδορούνταν κάποιοι για κάποιον άλλον το 2011. Και ερμηνεύτηκε όπως ήθελε από την κυβέρνηση γιατί οι Ευρωπαίοι αλλιώς θα .... ΣΚΟΤΩΝΑΝ το λαό που τους έδωσε το όνομα και αυτό πάλι θα διχάσει τον κόσμο σε ανθρώπους του ΝΑΙ και του ΟΧΙ για κάτι που δεν ξέρουμε τελικά αν είχε υπόσταση. Άνθρωποι του ιδίου κόμματος  δε στηρίζουν την κυβέρνηση ενώ τα "προαπαιτούμενα" ψηφίζονται από την .... αντιπολίτευση....τα capital controls συνεχίζονται και οι συνταξιούχοι τσακώνονται στις ουρές ενώ δεν μπορούν να βρεθούν 3 γιατροί για ένα ακτινοθεραπευτικό τμήμα για τα παιδιά με καρκίνο..........

       Η χώρα μαθηματικά θα οδηγηθεί πάλι σε εκλογές και ... αναρχία........ Όσοι έχετε παίξει civiliaztion ξέρετε τι σημαίνει αυτό... Βέβαια τότε είναι που αναδύεται ο ηγέτης που θα λυτρώσει τον κόσμο..... Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος άγνωστος ας είναι και ο ίδιος που κυβερνάει τώρα. Πρέπει να ομαλοποιηθεί αυτή η ιστορία........όχι για να βρούμε την αξιοπρέπειά μας... αυτη την έχουμε χάσει πολύ καιρό τώρα... αλλά για να μπορεί ο κόσμος να αισθάνεται ΑΣΦΑΛΗΣ και όχι μέλος ανατολίτικου κράτους κυκλωμένου από εχθρούς χωρίς παρόν και μέλλον. 

" 25/02/2010....

Θέλουμε τώρα να γίνει καμια στραβή και να αλλάξουν όλα, πολίτευμα και καταστάσεις; Θέλουμε να γίνουν επαναστάσεις; Θέλουμε να γίνουν τρομοκρατικές ενέργειες στο όνομα της συγκατάθεσης της κυβέρνησης για ένα νέο ΤΣΟΒΟΛΑ ΔΩΣ ΤΑ ΟΛΑ αλλά στους Γερμανούς και στην ΕΕ; ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΩ; Δεν πληρώνω ότι μου ζητάνε; Να πληρώσω αλλά θα πάει έστω εκεί που πρέπει;

Δεν κατηγορώ την κυβέρνηση. Και οι άλλοι έτσι θα έκαναν. Απλά νιώθω μια απόγνωση ότι ζω σε μια τρελή και αγχωτική ζωή και δεν μπορώ να προβλέψω το .... μέλλον μου εμένα και της οικογένειάς μου. Δεν έχω βάσεις για να στηρηχθώ και να προχωρήσω. Όλα μου τα καθορίζουν τα .......... spread!

"

Καληνύχτα!

20150728_ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ NEO ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ BLOG

Μέσω του FACEBOOK πια είναι ευκολότερη η επικοινωνία με το blog που πολύς κόσμος το έχει ήδη τιμήσει......

https://www.facebook.com/apostolandblogspotgr

Το site Θα εμπλουτίζεται με ενδιαφέροντα θέματα...

Σιγά σιγά θα γινόμαστε καλύτεροι

20150615_ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ DIE WELT και η απάντησή μου

Ένα προκλητικό δημοσίευμα από τη συντηρητική εφημερίδα (Από το πρώτο Θέμα … )

http://www.protothema.gr

«Άρθρο-σοκ στην Die Welt: Οι Έλληνες δεν είναι πραγματικοί Έλληνες, άρα δεν ανήκουν στην ΕΕ

O αρθρογράφος της εφημερίδας εξηγεί στους συντηρητικούς Γερμανούς αναγνώστες του ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις βοήθησαν την Ελλάδα τo 1827 «για τους λάθος λόγους», αφού δεν ήταν αληθινοί Έλληνες

Με ένα δημοσίευμα ντροπή που αναβιώνει ρατσιστικές θεωρίες των Ναζί, η συντηρητική γερμανική εφημερίδα Die Welt εξαπέλυσε πρόσφατα επίθεση στην Ελλάδα, προειδοποιώντας ότι η μεσογειακή χώρα «κατέστρεψε κι άλλοτε στο παρελθόν την ευρωπαϊκή τάξη». 

Στο πλαίσιο του δικαιώματος συμμετοχής στην ΕΕ βάσει DNA, η συντηρητική Welt υπονοεί σαφώς ότι εκτός από τους «ψεύτικους» Έλληνες, ούτε οι Τούρκοι, οι Σλάβοι και οι Αλβανοί έχουν δικαίωμα να γίνουν μέλη της καθαρόαιμης ευρωπαϊκής οικογένειας. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα εκπροσωπεί τις απόψεις μίας μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων του κόμματος της καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Γερμανίας.

Κάνοντας ειδική αναφορά στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου του 1827, κατά την οποία οι Μεγάλες Δυνάμεις συνέτριψαν την οθωμανική αρμάδα συμβάλλοντας σε μία καθοριστική νίκη της Ελλάδας ενάντια στον Σουλτάνο, ο αρθρογράφος υπογραμμίζει ότι τα κίνητρα αυτής της παροχής βοήθειας ήταν αγνά και ρομαντικά, όχι γεωστρατηγικά όπως τα χαρακτηρίζει σήμερα ορθά η πολιτική επιστήμη.

«Οι τρεις δυνάμεις έπραξαν ενάντια στα πιστεύω τους (ότι οι λαοί δεν πρέπει να ξεσηκώνονται ενάντια στο νόμιμο ηγεμόνα τους), επηρεασμένες από καθαρό ρομαντισμό επειδή οι Ευρωπαίοι με την κλασική μόρφωση δεν ήθελαν οι απόγονοι του Ομήρου, του Σωκράτη και του Περικλή να συνεχίσουν να ζουν υπό τον Τουρκικό ζυγό», επισημαίνει το δημοσίευμα.

Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος της Welt εξηγεί στους συντηρητικούς Γερμανούς αναγνώστες του ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις βοήθησαν την Ελλάδα «για τους λάθος λόγους». Κι αυτό επειδή «οι Έλληνες δεν ήταν αληθινοί Έλληνες» όσον αφορά στην καθαρότητα της φυλής τους.

Διαβάστε παρακάτω το ρατσιστικό παραλήρημα του συγγραφέα: «Η ιδέα ότι οι Έλληνες της σύγχρονης εποχής ήταν απόγονοι του Περικλή και του Σωκράτη και όχι μια φυλή με σλαβικά, βυζαντινά και αλβανικά γονίδια, που δημιουργήθηκε υπό την τουρκική κυριαρχία, ήταν διαδεδομένη μεταξύ των μορφωμένων Ευρωπαίων. Όμως, ούτε οι αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπόρεσαν να ξεπεράσουν αυτήν την παρανόηση. Βάσει αυτής της λογικής έφεραν την Ελλάδα στην βάρκα της ΕΕ το 1980, με τις γνωστές συνέπειες που 'θαυμάζουμε' καθημερινά».

Φυσικά, η ιδέα ότι οι Έλληνες δεν είναι οι πραγματικοί Έλληνες δεν είναι καινούργια ούτε ανήκει στον ανθέλληνα αρθρογράφο της συντηρητικής εφημερίδας. Αυτή η θεωρία διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον  Jakob Philipp Fallmerayer, δημοσιογράφο, πολιτικό και ιστορικό του 19ου αιώνα που ισχυριζόταν ότι οι «Έλληνες δεν είναι πραγματικοί Έλληνες» και επομένως δεν έχουν θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.»

Andreas G. Apostolakis 

Ας κάτσει ο κύριος... να σκεφτεί πως είναι δομημένα τα γερμανικά φύλα και από πόσες προσμίξεις Σαξόνων, Βίκνγκς, Σλάβων, Ούνων προκύπτει ένας γερμανός πολίτης και ύστερα να ψάχνει να βρει ποιοι είμαστε εμείς. Αντε πια μας έχουν τρελάνει όλοι. Πάρτε τα όλα από τους Έλληνες πάρτε τα όλα! Εμείς φταίμε που ξεγελαστήκαμε ότι ζούσαμε στην Ευρώπη όχι ότι δεν ανήκουμε στην Ευρώπη όπως λέει αυτός! Γιατί αν δεν ήταν αυτοί που του έστειλε η ΔΥΣΗ του τότε Μεαίωνα να μας κτυπάει από αριστερά και Βόρεια και αν δεν ήταν και ο Άσχετος λαός από ανατολικά που εμφανίστηκε από την εσχατιά της Μογγγολίας να μας έχουν στη μέση σήμερα θα μιλάγαμε για Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία και η Ευρώπη θα αναφέροταν μόνο στους σχετικούς Μύθους με το Δία κλπ! Αλλά κρατήσαμε καλά δυστυχώς όλους τους ανατολικούς επιδρομείς για να μη φτάσουν δυτικά και τους χαλάσουμε τη συνταγή. Είτε αυτοί λέγονταν Πέρσες στην αρχαιότητα είτε Τούρκοι αργότερα και τώρα ό, τι άλλο μας έρθει! Και μετά ήρθε σ' αυτούς η γνώση! Ήρθε η αναγέννηση και τα τοιαύτα και μεις κάτω από το ζυγό! και τον πείραξε που κάποια εποχή βρέθηκαν ακαι κάποιοι φιλέλληνες να μας βοηθήσουν να τον βγάλουμε από πάνω μας. Για μας το κάνατε ρε? Για μας? Για την ψυχή της μάνας σας? Όχι κύριοι για να μπορείτε να ελεγχετε αν όχι τα στενά του τουλάχιστον να ελέγχετε την πόρτα προς την ΑΝΑΤΟΛΗ. Για να μπορείτε να κάνετε τις διακοπές σας στη Μύκονος! Για να μπορείτε να αγοράζετε τζάμπα εδάφη σε ολόκληρη την Κρήτη! Για να μπορείτε να επιμελείστε των καλλιεργειών μας για να μπορείτε να έχετε ένα περασμα προς την Αφρικη - βλέπε Αίγυπτο. Συγνώμη αγαπητέ μου αρθρογράφε της DIE WELT αλλά σας καθυστερήσαμε λίγο .. μάλλον δεν θα το ξανακάνουμε... Μη μας πειράζετε άλλο.. Δεν αντέχουμε. Δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους της Ζάμπια αλλά ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΖΑΜΠΙΑ επειδή είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ. Και αν έχω και καμια πρόσμιξούλα από εδώ κι από κει νόμιζα πως αυτά είχαν περάσει την εποχή που κάποιοι παππούδες των αρθρογράφων σας θέλανε να εφαρμόσουν την ευγονική και να καταστρέψουν όλους τους υπόλοιπους.. Η πλακα είναι ότι κι αυτό ίσως το ... ΚΛΕΨΑΤΕ ... από εμας ( πας μη Έλλην Βάρβαρος ! ) αλλά δεν το επικροτώ και κανείς από τη γενιά μας δεν το επικροτεί........ ενώ εσείς φαίνεται να το κάνετε. Τα συγχαρητήρια μου........... Μακριά από τους Έλληνες!

ich bin Griece https://www.youtube.com/watch?v=3Ds8mbgRHyM

ROCKANRADIO - ΓΙΑ ΡΟΚΑΔΕΣ ΚΑΙ ΨΑΓΜΕΝΟΥΣ! http://rocknradio.gr/