Είναι γεγονός ότι τραβάει την προσοχή. Είναι όμορφο και καμιά φορά ξεγελάει και ... αλλάζει χρώμα... Μπλε δεν ξέρω αν γίνεται και μάλλον γίνεται υπό συνθήκες εκρήξεων ηφαιστείων κλπ κάτι που μάλλον δύσκολα θα δούμε. Όμως αν θυμάστε καλά το φεγγάρι είχε γίνει μπλε και το 2011 ή 2012 δε θυμάμαι ακριβώς... όταν οι μπλε φίλοι μας από το μικρό χωριό με τα μανιταρένια σπίτια, τα στρουμφάκια το φεραν μαγικά στον ουρανό της Νέας Υόρκης. Ήταν ένα "αληθινό" μπλε φεγγάρι που άλλαξε την καρδιά της σκληρής αφεντικού του φίλου των στρουμφ...
Οι αδερφοί Κατσιμίχα αναφέρονται στο γνωστό τραγούδι τους στο κόκκινο φεγγάρι, του προσδίδουν σχεδόν μαγικές ιδιότητες και το συνδυάζουν με τον έρωτα και την έντονη ερωτική ζωή.
Όταν το φεγγάρι είναι μισό ή το φωτεινό μέρος του είναι από κάτω ή από πάνω υπάρχει πάντα μια παράδοση που λέει πως κάτι γίνεται εξ αιτίας αυτού...
Είδα και γω το κόκκινο φεγγάρι..... Ήταν από τα πλεονεκτήματα να βρίσκεσαι στη σκοπιά βράδυ παρέα με τα βατράχια και τα σκυλιά φύλακες... Είναι μαγικό, σε συναρπάζει, σε τραβά και δε χάνεις τα μάτια σου από αυτό παρά μόνο όταν εξαφανίζεται σε μια γωνιά του Ορίζοντα....
Είναι το φως του που σε βοηθάει όταν έχει πανσέληνο να βρεις το δρόμο μέσα σε ένα σκοτεινό μονοπάτι, είναι όμως επίσης και το φως του που σε τρομάζει όταν εμφανίζεται πίσω από σκοτεινά κλαδιά και καλύπτεται από μύθους τρομερούς και φοβερούς.........
Ίσως είναι το καλοκαίρι και με πιάνει ρομαντική διάθεση, ίσως η ανάγκη για λίγη επικοινωνία, ίσως είναι και η ζέστη που με χτύπησε στο κεφάλι...
Όμως όταν ζουμάρεις 100χ και εκεί που βλέπεις μια θολούρα εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου εικόνες από μέρη μακρινά όπως και η Σελήνη μας....τότε δεν μπορείς παρά να πέσεις στην παγίδα του ... "έχω και γω κάτι να πω!!"
No comments:
Post a Comment