20071009_ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

Κάθε Τρίτη Βράδυ ένα μεγάλο μέρος του τηλεορασόφιλου κοινού βρίσκεται μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας με μεγάλη κατάνυξη τη σατιρική εκπομπή του Σεβαστού κύριου Ηθοποιού (ποιούντα φωτός) Λάκη Λαζόπουλου. Ο Συμπαθής ηθοποιός - τραγουδιστής, σατιρικός - στιχουργός - σκηνοθέτης - λόγιος βρίσκεται ζωντανά μπροστά σε ένα τεράστιο κοινό στο χώρο που εμφανίζεται, και μπροστά μας και αναφέρεται σατιρίζει καυτηριάζει την επικαιρότητα πάσης ύλης. Ως εδώ καλά. Είναι άπειρες οι φορές που έχω γελάσει με το χιούμορ του και την εξυπνάδα του, αληθινά εργαλεία για έναν πολυτάλαντο αστέρα των media.
Πολλές φορές όμως τα πράγματα φτάνουν στα άκρα. Και άκρα δε θεωρώ το να μη σατηρίζει τον ένα ή τον άλλο επειδή μου αρέσει ο ένας ή ο άλλος, ακόμα δε θα μπορούσα να πω άκρα όταν ανακατεύεται με κάποιους θεσμούς που ίσως εμένα θα με ενοχλούσαν όπως π.χ. η εκκλησία... Ακόμα και τότε γελάω.
Πάντα όμως είχα την απορία. Ποιός είναι ο σκοπός του? Απλά να σατηρίζει? να φέρνει νούμερα? Να ... παιδεύσει? Να συμβουλέψει? Να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε κάθε υποψία? Γιατί καμιά φορά ξεφεύγει και βάζει και τα προσωπικά που μπορεί να έχει με άλλα πρόσωπα της showbiz. Γιατί κι αυτός μέρος της είναι. Δεν διορίστικε Υπερπάντων κριτής. Παρ όλα αυτά μας βολεύουν να τα βλέπουμε γιατί κάποιος λέει όλα αυτά τα οποία μπορεί να σκεφτόμαστε ή μας δικαιολογεί πράγματα που έτσι κι αλλιώς μας κάνουν να γελάμε.
Άρα τί τρέχει? Κάποια αρέσουν κάποια δεν αρέσουν. Απλά. Το να φέρνει όμως στο στούντιο την κυρία Δήμητρα Παπαντρέου για να στηρίξει στον τηλεοπτικό φακό την άποψή του για την αλήθεια ή όχι γι ' αυτά που αναφέρονταν στο γράμμα του Γεωργίου Παπανδρέου στο γράμμα του προς τον πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν δεν ήταν αλήθεια λέγεται ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΑΝΙΠΙΟΥΛΑΡΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (αν μπορούμε να πούμε τέτοια λέξη).
Πρώτη φορά γράφω κάτι τέτοιο. Αλλά αυτό με πείραξε. Με πείραξε και αισθάνθηκα την ανάγκη να ξεσπάσω με τον τρόπο που γνωρίζω καλύτερα. Το γράψιμο.
Αγαπητέ κατά τα άλλα Λάκη Λαζόπουλε. Ήταν χοντρή η κίνησή σου αυτή την Τρίτη. Δεν ήταν ηθοποιήστική κίνηση, ούτε κάν σατυρική. Ίσως ξεπεράσαμε κάποια όρια. Το κοινό αυτό που σε παρακολουθεί δε ζητά την αυριανή σου συνδρομή στην πολιτική ζωή. Θέλει μόνο να γελάσει. Έχει ανάγκη. Του το δίνεις. Θέλει να σκεφτεί. Του το ξαναδίνεις. Να ενδιαφερθεί για τα κοινωνικά δρώμενα. Επίσης το δίνεις με τον τρόπο σου. Δε διαφωνούμε πάντα.Ίσα Ίσα είμαστε πολλές φορές μαζί.
Όταν όμως κάνεις τέτοιες κινήσεις πολλοί θα νιώσανε να απομακρύνονται από την οθόνη. Ίσως πολλοί πάτησαν το κλίκ για άλλο κανάλι. Το έκανα και γω γιατί έχουμε Δημοκρατία. Σέβομαι τη γνώμη του άλλου. Θα υπερασπιστώ το δικαίωμα να έχεις τη δικιά σου αλλά του λάχιστον θα με ακούς να σου πω τα λάθη σου..
Καλές εκπομπές.