Το πρόσωπο με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα είναι ο κύριος Νίκος Αδύναμος. Είναι ένας τύπος ανθρώπου που αφήνει διακριτικά το στίγμα του στην κοινώνία με την οποία συναναστρέφεται. Είναι ένα πολυδιάστατο άτομο που καταφέρνει τελικά να εμφανίζει μόνο τη μία διάσταση του εαυτού του κάθε φορά και σε λάθος άτομα. Έτσι δημιουργεί την εντύπωση ενός ... αδύναμου ανθρώπου όπως ακριβώς λέει και το ονομά του φροντίζοντας δηλαδή να υποστηρίζει τον τίτλο που του έχουν δώσει.
Ο Νίκος είναι καλό παιδί. Ευγενικό, πρόθυμο να βοηθήσει όταν οι καταστάσεις φέρνουν τους συνανθρώπους του σε δυσκολία, γελαστό ίσως υπερβολικά γελαστό (Πολλές φορές αναρωτιέσαι αν αυτό το παιδί έχει μυαλό στο κεφάλι του ή του χει μείνει το χαμόγελο μόνιμο). Πλάκα πλάκα ένας πρώην συμμαθητής του από κάποιο χωριό είχε αυτήν την ... ιδιότητα.
Είναι όμως και νευρικός. Πολλά πράγματα τον αγχώνουν. Πράγματα που δεν ... θα πρεπε να γίνονται εκείνη την ώρα που γίνονται γιατί όταν γίνονται εκτός του ότι φαντάζουν άσχετα με το χώρο και τον τόπο του δημιουργούν "υπαρξιακά προβλήματα". Τότε είναι που κάνει σπασμωδικές κινήσεις, τρελλαίνει κόσμο με τα καμώματά του για τα οποία πάντα αυτος έχει μια καλή δικαιολογία η οποία φυσικά στον άδικο κόσμο που ζούμε δε γίνεται ποτέ πιστευτή. Ίσα ίσα τα κάνει πιο θάλασσα από ότι ήταν.
Η πλάκα είναι ότι ο Νίκος είναι ένα "φτιαγμένο " άτομο. Από τους πρώτους στην τάξη σε όποιο σχολείο και να πήγαινε κατάφερνε πάντα να τραβάει την προσοχή των καθηγητών με τα ενθαρυντικά σχόλια που του έδιναν και την ... προσοχή των μαθητών που του εξέφραζαν τη ζήλια τους με περιπαιγμούς και καμώματα γιατί ίσως δεν μπορούσαν να τον ... πιάσουν αλλιώς. Εκεί φάνηκε αι η πρώτη αδυναμία του Νίκου καθώς δεν ήταν προετοιμασμένος να τα βάλει με καταστάσεις που... "δεν είχαν λόγο να υπάρχουν". Η πρώτη απορία που του ήρθε στο μυαλό ήταν να ψάξει τι έφταιγε. Τί το διαφορετικό είχε που τον έκανε κόκκινο πανί για τους ευγενικούς συμμαθητές του. Όσο κι έψαξε δεν το βρήκε. Παρόλα αυτά προχώρησε. Πετυχε στις Πανελλήνιες και εξελίχτηκε σε έναν καταξιωμένο κιθαρίστα(λέμε τώρα)-φοιτητή (επίσης λέμε τώρα) μίας σχολής θετικών επιστημών που γιατί να το κρύψουμε άλλωστε έιναι το Μαθηματικό Πατρών.
Μαζί με την τρομερή παρέα των καλών φίλων του κατάφερε και ανακάλυψε τι περίπου θα ήθελε στη ζωή και ... το ζησε τις μέρες της φοιτητικής του καριέρας!!! Πάρτυ, τραγούδια, ξενύχτι, χορός (γκόμενες;;;;;;- αστα να πάνε εκεί τα σκατώσαμε σίγουρα) αααααααααααλλλλλλλααα περάσαμε υπέροχα...Ώσπου έφτασε το ΤΕΛΟΣ (ή η αρχή;) ...
Ήρθε ο στρατός (λέμε τώρα, αεροπορία και τα τοιάφτα (ή όπως αλλιώς γράφεται)). Δεν μπορώ να πω ότι δεν περάσαμε καλά αλλά όπως και να το κάνουμε το μικρόβιο του να προκαλεί η φάτσα μου ανθρώπους που θα θέλανε να με πειράξουν υπήρχε. Ήταν όμως μια ξεχωριστή εμπειρεία. Μια εμπειρεία που μου δίδαξε ότι δεν πρέπει να εμπιστεύομαι κανέναν μα κανέναν άνθρωπο εκτός λίγων φυσικά εξαιρέσεων. Μια εμπειρεία που σου διδάσκει ότι άνθρωποι που στηρίζεις όλο το "οικοσύστημά σου" σε προδίδουν και σε αφήνουν στα κρύα του λουτρού.Τέσσερα γράμματα με είχαν κάνει να μην ασχολούμαι με σοβαρά θέματα. Anyway.
"Σημείωση... Μέχρι τότε δεν υπήρχε κάν σαν έννοια αυτό το επίθετο... Δημιουργήθηκε αργότερα. Ο Νίκος Αδύναμος "γεννήθηκε " όταν απολύθηκα από φαντάρος".
Η συνέχεια .. ξανά επί της οθόνης..
5 comments:
... καιεπειδή κανείς δεν καταδέχεται να αφήσει ένα σχόλιο ή κάτι άλλο σε αυτά που λέω συνεχίζω περιγράφοντας την ιστορία του φίλου μας του Νίκου ο οποίος άρχισε κάποια στιγμή να μπαίνει στον κόσμο του Internet. Έτσι, το πρώτο πράγμα που αρχιζει να ασχολείται είναι η δημιουργία μιας διεύθυνσης email. Η διεύθυνση αυτή είχε το περιβόητο ψευδώνυμο Νίκος Αδύναμος. Πως του ήρθε να γεννήσει αυτόν τον άνθρωπο ο Θεός και η ψυχή του ξέρει!!! Έτσι καθώς παρακολουθούσε μαθήματα στο Βρετανικό Συμβούλιο, στα διαλλείμματα "έπαιζε " στα δάκτυλα το διαδίκτιο ψάχνοντας ένα mail από τους ελάχιστους φίλους του που το χρησιμοποιούσαν κι αυτοί προκαλώντας ενθουσιασμό και δέος στις διπλανές κορασίδες του μαθήματος αγγλικών που δεν καταλάβαιναν γρι από Internet και από τέτοια. Ο εντυπωσιασμός έφερε κι άλλα αποτελέσματα τα οποία ήταν άκρως ενδιαφέροντα χμ.... ναι ναι πέρασα το lower αυτό εννοούσα βεβαίως βεβαίως!!
... Ύστερα προσπάθησα να ασχοληθώ με διάφορα επαγγέλματα για το προς το ζειν βρε παιδί μου. Και τι κατάφερα;; Να έχω μια καλή επαφή με τους ξένους μετανάστες (βλέπε Αλβανούς, Ρώσους, Πολωνούς κλπ) σε μια ενδιαφέρουσα σχολή Κομμωτικής (ε τώρα γιατί γελάτε, κομπιούτερ τους μάθαινα ή κάτι τέτοιο) όπου μπορώ να πω ότι είχα τις κατκτησούλες μου. Όμως εκείνη την εποχή είχα να ασχοληθώ με την... μόρφωσή μου στο Βρετανικό συμβούλιο όπως σας έλεγα. παράλληλα προσπαθούσα με μεγάλο κόπο να γλυτώσω από το μελάνι που θα μου ριχνε στα μάτια μαθητής μου που τον παρακαλούσα να μάθει μαθηματικά καθώς και να αποφύγω τις σφαίρες από αεροβόλο που μου έριχνε κάποιος άλλος εν ώρα μαθήματος. Ο τρίτος τουλάχιστον το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν μια ... Αστρική προβολή σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη για να ... ξερω γω τι γιανά όλα ήταν μια τρέλλα!!! ΄τρέλλα!!! Τέλος αποφάσισα να δώσω όλο μου το φόρτε στις διορθώσεις ενός βιβλίου σεβαστού εκδοτικού οίκου για ασκήσεις μαθηματικών δευτέρας λυκείου!! Τώρα αν θεωρείτε πως είναι σωστές αυτές εκεί μέσα ... γράψτε μου. Στο φροντιστήριο που πήγα να εφαρμόσω τις γνώσεις μου με ... έδιωξε μια καλή μαθήτρια του ... 5 επειδή δεν ήξερε που πάνε τα τέσσερα. Γενικά τώρα τα γεγονότα είναι λίγο μπερδεμένα αλλά κάπως δένουν έτσι στο δικό μου το χαζό μου το μυαλό!!! Δε μου λέτε τώρα μιλάμε για το Νίκο ή για μένα;;; Καααααααααλά
Ήρθε τότε ένας καλός φίλος και ένας καλός ξάδερφος. Οι οποίοι μου είπαν για μια εταιρεία η οποία προσελάμβανε κόσμο, λαμπρά μαθηματικά μυαλά σαν τα δικά μου δηλαδή για να εφαρμόσει και να προωθήσει το λογισμικό της!!! Η πρό(σ)κληση ήταν μεγάλη και ... καταδέχτηκα να πάω, ναι μωρε ας τους βοήθαγα λίγο κι αυτούς.Από κείνη τη μέρα που πάτησα στο χώρο και μετά η ζωή μου άλλαξε άρδην. Τι το καλύτερο για μένα να μπω σε χώρους πληροφορικής... Ά ρε πατέρα, αν δεν μου παιρνες τον Anstrad 464 πριν πολλά πολλά χρόνια τώρα σίγουρα θα έκανα κάτι διαφορετικό όπως το να ήμουν ο κιθαρίστας ενός συγκροτήματος για κουφούς!!! Τα κατάφερα!! μπήκα! Πέρασα τη δίμηνη εκπαίδευση, άρχισα να γνωρίζω πελάτες... Ένας μάλιστα μου πρόγτεινε και συνεργασία εκεί που δεν ήξερα΄ούτε κι αυτός που πάνε τα τέσσερα. Τώρα ο εκπρόσωπός του έχει ανοίξει ... Φροντιστήριο Μαθηματικών-'Ασχετο... η συνέχεια στο επόμενο ... σχόλιο.
Νομίζω πως ξέρω τον Νίκο Αδύναμο.
Ο Νίκος έχει πάντα πολύ ωραία χθες και ποτέ ωραία σήμερα. Μπορεί να μιλήσει πολλές (μα πάρα πολλές ώρες) για χθες. Ζει κάπου ανάμεσα στο χθες και σε έναν άλλο πλανήτη όπου είναι άρχοντας και όλοι οι υπήκοοί του τον υπακούουν όχι από φόβο αλλά από θαυμασμό (καταλαβαίνετε επίπεδο). Φυσικά στο πλανήτη αυτό δε λέγεται Νίκος Αδύναμος. Όσοι δεν ανήκουν σε αυτό τον πλανήτη και δεν έχουν αντιληφθεί την ύπαρξή του, προβληματίζονται πάρα πολύ με τον Νίκο Αδύναμο. Το γεγονός ότι έχει γήινη εμφάνιση και ασχολείται με γήινα πράγματα κάνει την κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη. Ο Νίκος Αδύναμος παλινδρομεί ανάμεσα στο γήινο περιβάλλον και στον πλανήτη αυτό. Πολλοί γήινοι κάνουν το λάθος και χρεώνουν όλα τα πεπραγμένα του Νίκου Αδύναμου στο μυστήριο αυτού του άγνωστου πλανήτη. Αυτό όμως είναι λάθος. Πολλές φορές ο Νίκος Αδύναμος είναι στη γη και πράττει γήινα. Αυτό κάνει εμάς τους γήινους που τον συναναστρεφόμαστε να είμαστε σε εγρήγορση. Έχει ενδιαφέρον!
Kανονικά ο Νίκος Αδύναμος θα έπρεπε να λέγετε ο Μικρός Αντρέας. Πως λέμε "Οι περιπέτειες του μικρού Νικόλα"!!!! Κάτι παρόμοιο είναι και ο Νίκος Αδύναμος ή ο Μικρός Αντρέας. Όλοι (εγώ σίγουρα πάντως) ελπίζουμε κάποια στιγμή ο Μικρός Αντρέας να μεγαλώσει. Τι εννοώ όταν λέω να μεγαλώσει? Όσοι το ξέρετε σίγουρα καταλαβαίνετε. Από την άλλη όμως δεν θέλουμε με τίποτα να χάσει την παιδικότητα του, το χαρακτήρα του, όλα αυτά που τον κάνουν γλυκό σαν "καραμέλα". Θα μου πείτε ότι ζητάω πολλά. Θέλω να είναι και μικρός και μεγάλος ταυτόχρονα. Δύσκολο πράγμα μάλλον.
Βέβαια αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στα δύο θα διάλεγα σίγουρα τον "Μικρό Αντρέα". Μάλλον σας μπέρδεψα λίγο. πάντως εγώ δεν αισθάνομαι μπερδεμένη. Ξέρω καλά τι θέλω και ας γκρινιάζω μερικές φορές....
Post a Comment