Blog Archive

Friday, September 28, 2007

20070928_ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω τέσσερα LINKS που περιλαμβάνουν καλλιτεχνικές φωτογραφίες. Ανήκουν σε πολύ αγαπητό πρόσωπο... Καλό θα ήταν να τους δώσετε μια ματιά! Μεγάλη ματιά. Αν δεν ξέρετε γαλλικά δεν πειράζει ...

Ευχαριστώ.

http://www.pbase.com/iliannak



http://iliannak-photos.skynetblogs.be/



http://www.treklens.com/members/iliannak/photos/



http://www.trekearth.com/members/iliannak/photos/

Thursday, September 27, 2007

20070927_ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ THE MOVIE

Φανταστείτε ένα κόσμο ΔΟΜΗΜΕΝΟ με ένα σύστημα το οποίο όλα παρακολουθούνται. Οι κινήσεις σας από τη στιγμή που κάποιος το επιθυμήσει και βρεθείτε στο στόχαστρό του καταγράφονται σε μια κόλλα αναφοράς. Επι 24ώρου βάσεως υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με σας ΣΥΝΕΧΕΙΑ με τη "φιλοδοξία" να πιάσουν μια λέξη, μια φράση, μια κίνηση, που ενδέχεται να υποδηλώνει αρνηση, απέχθεια, αγανάκτηση για το ΣΥΣΤΗΜΑ στο οποίο είστε υποχρεωμένοι να ζείτε.
Ο,τιδήποτε κάνετε πρέπει να χαρακτηρίζεται ως καλό, κακό, αδιάφορο, επίβουλο, χρήσιμο όπως π.χ. να προσφέρετε εσείς πληροφορίες για τους ... συνανθρώπους σας. Αλλιώς ... σβήνεστε από το χάρτη. Όλα αυτά φυσικά σε ένα περιορισμένο από κλειστά σύνορα χώρο. Καμιά επαφή με τον έξω κόσμο. Υπάρχουν απειλές συχνές για την προσωπική σας ζωή, αν υπήρχε περίπτωση να έχετε μια καριέρα μπορεί να πατήσουν πάνω σ' αυτήν για να σας εκβιάσουν για μια σημαντική απόφαση που θα πάρετε, εξαναγκάζεστε να προδώσετε ακόμα και το σύντροφό σας μόνο και μόνο για χάρη της επιβίωσής σας!!
Καμιά φορά το κέρδος περιλαμβάνει και έξτρα προνόμια όπως καλύτερες συνθήκες ζωής φυσικά σε σχέση με τους κατώτερους συνανθρώπους σας...
Όλα αυτά βέβαια που λέμε δεν ισχύουν γι αυτούς που δεν ... σκέφτονται - που απλά υπακούουν. Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με αυτούς ξέρουν μέχρι που είναι τα όριά τους, η λέξη ελευθερία έχει έννοια γι αυτούς καθώς φροντίζουν τα όρια αυτά να είναι πολύ πολύ μικρά. Γιατί να διαβάσεις βιβλία περιεχομένου το οποίο μπορεί να βλάψει την κριτική σκέψη σου? Αρκείσαι σε αυτά που σου προσφέρουν. Τότε όλα είναι εντάξει...
Ώσπου ένα τείχος πέφτει και ξυπνάς σε ένα νέο κόσμο όπου από κουρδισμένο παιχνιδάκι γίνεσαι αμάξι που πρέπει να βρεί τον τρόπο να εξασφαλισει μόνο του τα καύσιμά του..... αλλά αυτά είναι πολύ αργότερα.
Ο παραπάνω κόσμος βρίσκεται στο Ανατολικό Βερολίνο του 1984. Λίγα χρόνια πρίν την κατάρρευση των συστημάτων που "ορκιζόντουσαν" στη λαική συνεισφορά παρατηρούμε τις κινήσεις ενός πράκτορα, του HGW XX/7 όπου ενώ ασχολείται με την παρακολούθηση δυο επιφανών προσώπων εκείνης της κοινωνίας όπως ένας συγγραφέας και μία Διάσημη ηθοποιός . ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ κάτι αθέμιτο που θα κάνουν εναντίον του συστήματος για να μπορέσει να τους κατηγορήσει... Έτσι γίνεται στην αρχή...
Παρακολουθούμε το στιγνό παρακολουθητή να λυγίζει και να αλλάζει συμπεριφορά.
Το περιβάλλον, οι κινήσεις, οι ατάκες... τα .. ανέκδοτα είναι φορές που σου προκαλούν ανατριχίλα. Δεν μπορεί να έχουν συμβεί αυτά. Δεν μπορεί να υπάρχει. Δεν πρέπει. Και όμως ισχύει...
Πάντως μπορεί ο καθένας μας να μάθει την ιστορία του από το ...... αρχείο του...

ΔΕΙΤΕ ΤΟ

Tuesday, September 25, 2007

20070925_ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΕΠΑΦΗ

Είχα πολλά χρόνια να βιώσω μια καλή βόλτα στην Αθήνα, μόνος... Ναι ναι μη νευριάζεις κοπελιά καμιά φορά είναι ωραίο πράγμα να μένεις για λίγο μόνος γιατί έτσι καταλαβαίνεις καλύτερα την έννοια της... επαφής.

Ας το εξηγήσουμε λοιπόν...

Η βόλτα είχε τόπο την Διονυσίου Αεροπαγείτου στο Θησείο. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μαζεύονται όλοι οι Ελληνικοί κυρίως εκδοτικοί οίκοι και δημιουργούν μια μεγάλη γιορτή καταξιωμένων βιβλίων. Ο κόσμος έρχεται, κοιτάζει , μυρίζει, αισθάνεται το περιεχόμενό τους, αγοράζει και υπόσχεται στον εαυτό του ότι θα τα διαβάσει, θα αφιερώσει δηλαδή ώρες γι αυτά, ξέροντας βέβαια πως δεν είναι καλοκαίρι και ο χρόνος δεν είναι πια τόσο πολύς λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων που μαζεύονται μία μία.

Τα θέματα? Πολλά. Όρεξη να έχεις και υπομονή να κάτσεις σέ κάθε ένα από τα όμορφα στημένα κιόσκια. Να διαλέξεις, να δείς τους τίτλους, να συγκρίνεις τιμές, να αναπολύσεις τα παλιά χρόνια όταν βλέπεις μια προσεγμένη έκδοση του ανγνωστικού της Β' τάξης Δημοτικού, το γνωστό παλιό.

Και όμως το σημαντικότερο που βιώνεις εκεί μέσα είναι άλλο. ΞΕΧΝΙΕΣΑΙ!! Διαλέγεσαι! Φιλοσοφείς! Συζητάς με τον υπάλληλο του περιπτέρου για τα βιβλία, για τους καταλόγους που έχει ή δεν έχει, για διαφορετικές εκδόσεις που μπορούν να υπάρχουν, μια διαφορετική Εκκλησία του Δήμου και καμιά φορά δε χρειάζεται να έχεις παρέα!! Βρίσκεις!

ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ από την καθημερινότητα, δε μιλάς για πίνακες και προγράμματα δε μιλάς για έργα και deadlines, για σένα αυτά είναι κάπου αλλού εκτός κι αν τύχει και χτυπήσει το ... κινητό σου, το οποίο το κλέινεις ... χαλαρά.

"Μα καλά, δεν πήγε διακοπές ο τύπος???" Πήγα ρε φίλε αλλά ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΟΥΜΕ ΔΕ ΧΟΡΤΑΙΝΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ....

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

20070925_ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΤΖΕΗΝ

ΤΖΕΗΝ ΩΣΤΙΝ, ΜΙΑ ΕΠΑΡΧΙΟΠΟΥΛΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 18ΟΥ ΑΙΩΝΑ... ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ?

Ότι είναι Γυναίκα. Που σημαίνει πώς δεν πρέπει να έχει στόχους, φιλοδοξίες, αντιρήσεις, να ερωτεύεται αυτόν που θέλει και γενικά ότι απολαμβάνει σήμερα η γυναίκα με την ισότητα. Λέμε τώρα.

Μοναδικό της χόμπυ? Το γράψιμο. Γράψιμο μικρών νουβέλων, προσωπικών σκέψεων, εξομολόγηση εμπειρειών που τις βιώνει λίγο λίγο καθώς μαθαίνει τη ζωή και τον έρωτα.

Ταινία εποχής, προσεγμένη όσον αφορά τους χαρακτήρες και το χώρο, δίνει το μήνυμά της, περιγράφει ουσιαστικά σημεία από τη συγγραφέα της επιτυχίας "Λογική Και Ευαισθησία" και άλλων σχετικών και μοιράζει το μήνυμα ότι κάποιες γυναίκες "πάλεψαν" με το δικό τους μοναδικό τρόπο να αναδειχθούν σε μια δύσκολη εποχή ή ανα προβάλουν απλά αυτό που επιθυμούσαν.

Ο έρωτας έχασε δυστυχώς εκεί καθώς κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα. Το συναίσθημα όμως περισσεύει.Η Πύρειος νίκη στο να καταφέρει να έχει το δικαίωμα να γράφει για το προς το ζειν και για την αναγνώριση τις στέρησε την οικογενειακή θαλπωρή... (με τον συγκεκριμένο που ήθελε έτσι κι αλλιώς δεν θα κατάφερνε κάτι)

Ωραία ταινία. Την είχα χαρακτηρίσει στην αρχή γυναικεία.. αλλά με συνεπήρε.

Αξίζει να δώσετε μια ματιά

20070925_ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (1Η)

Γεια σας και πάλι. Ενόσω περιμένω τον πελάτη να έρθει για νακάνουμε δουλειά μπορώ να σας γράψω για μια "εμπειρεία" που απέκτησα πρόσφατα. Ήταν η εμπειρεία της πρώτης Μπιενάλε της Αθήνας στο Γκάζι (Τεχνόπολη).

Κατ αρχήν δεν μπορώ να πω πως έχω εμπειρεία στην τέχνη αυτού του είδους. Ούτε ότι μπορώ να τη χαρακτηρίσω ως τέχνη θα μπορούσα να πω αλλά αυτό θα φανεί ντιτερμινιστικό και οπισθοδρομικό. Το ότι όμως το συναίσθημα με το οποίο έφυγα από κει όταν γύρισα όλες τις μεριές της ήταν να έχω τάσεις αδιαθεσίας (δε θα ήθελα να το πω διαφορετικά) αν μη τι άλλο επηρέασε σημαντικά την κρίση μου και την άποψή μου.

Η έννοια Distroy Athens που ήταν και ο τίτλος της έκθεσης θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Distroy Minds, Hopes, Perspective, Life, Anything. Πεσιμισμός, Απογοήτευση, Καταστροφή, Χάος, Μόλυνση, Ιταμή Ηθική, Αναρχία, είναι τα χαρακτηριστικά που προσδίδει η έκθεση αυτή στον κόσμο μας.

Θα μπορούσε τουλάχιστον να γράφει κάπου έξω... Απαγορεύεται η είσοδος στους ανηλίκους!!! Γιατί δε μπορούσα να φανταστώ πως θα βρισκόμουν μπροστά σε ένα θέαμα ένα κοριτσάκι πέντε χρονών με τον ... πατέρα του να βρίσκεται μπροστά σε μια γιγαντοοθόνη και να παρακολουθεί έναν τύπο να αυνανίζεται μπορστά στο ... κοινό του!! Ημαρτον!! Και πιστέψτε με έχω δεί πάρα πολλές τσόντες και μπορεί και να γουστάρω να βλέπω!! Αλλά με σοκάρισε αυτή η προβολή και το ... κοινό της.

Εικόνες γεμάτες αίμα, με το σαδιστή .. ηθοποιό να χαίρεται να κόβει το δάκτυλο μιας ανήμπορης γυναίκας... το αίμα να γεμίζει το πρόσωπό του και μεις σα χάνοι να το απολαμβάνουμε...

Κτίρια τεράστια να κατεδαφίζονται, ποτάμια μολυσμένα με ζώα ψόφια να είναι έρμαια στη ροή του ποταμού...βρώμα, μόλυνση, ένας άνθρωπος να ξερνάει μπροστά μας καθώς περνάμε κάτω από μια οθόνη που δείχνει συνάμα την όμορφη φύση... Τρέλλα!!!

Παρ όλα αυτά είναι μια άποψη, σεβαστή (?) και πρέπει να τη δούμε σαν ένα τρόπο αφυπνισμού του κόσμου (?) για τα κακά που έρχονται (?) για την παγκοσμιοποιηση (?) για την ωμή βία (?) μπλα μπλα μπλα...

Δεν ξέρω. Ίσως να είμαι υπερβολικός αλλά εγώ πήγα και το είδα. Δεν το απέρριψα εξ αρχής. Όμως δε θα ξαναπήγαινα σε κάτι τέτοιο εκτός κι αν είχα απογοητευτεί τρομερά από τη ζωή. Ο γιγάνταιος σωρός από τα σκουπίδια είχε οικολογικό μήνυμα, τα παραμορφωμένα πτώματα, δέντρα, επίσης, οι εικόνες από καταστροφή των αρχαίων με τους αιώνες, οκ κατι σοβαρό ήθελαν να πουν...

Ελπίζω να μη σας κούρασα!! Σίγουρα όμως η παρουσία μικρών παιδιών εκεί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ!!!!!

Τα ξαναλέμε!!

Tuesday, September 11, 2007

20070911_ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Δυο φράσεις θα πω:

Κάθε άνθρωπος - ομάδα - κράτος - έθνος - ολόκληρος ο πλανήτης έχει το σύμβολό του. Το ΠΙΣΤΕΥΩ του. Αυτό το "ΠΙΣΤΕΥΩ" μπορεί να αντικατοπτρίζεται σε δυο χάρτινους ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ.
Φτάνει μια στιγμή, ένα απλό τηλεφώνημα, μια λάθος κίνηση, ένα πέταγμα ενός κυριευμένου από τρομοκράτες αεροπλάνο (εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που νιώθεις χαρούμενος, δυνατός, έτοιμος να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε αντιξοότητα, σε προσωπικό κρατικό . εθνικό επίπεδο ) και καταρρέεις σαν Πύργος από Σπίρτα - Χώμα και Λάσπη.
Και όλος ο κόσμος γύρω σου μοιάζει σαν κάτι διαφορετικό, νέο, απόκοσμο και φοβερό!
Για κάθε έναν από μας που βαδίζουμε με το κεφάλι ψηλά κρύβεται ένας Δίδυμος Πύργος. Αυτοί, της Νέας Υόρκης ήταν στην καρδιά της...
Ο δικός μας?