Κάθε που έρχονται γιορτές, εκείνο που ψάχνει κανείς είναι να θυμηθεί τους δικούς του ανθρώπους και κάπου κρυφά να δεί αν τον θυμάται και κανείς. Υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται τις μέρες με τους δικούς τους ανθρώπους παρέα, υπάρχουν άνθρωποι που μελαγχολούν αναπολώντας παλιές όμορφες στιγμές που πια χάθηκαν.
Υπάρχουν κι αυτοί που δεν έχουν να φάνε, οι άστεγοι, αυτοί που στάθηκαν άτυχοι από τις αβαρίες της ζωής, (πυρκαγίες, σεισμοί, πλημμήρες κλπ) και όλοι όσοι έχουν ανάγκη που κατά τύχη τους θυμόμαστε αυτές τις μέρες.
Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που μόνιμα έχουν στο μυαλό τους πως θα τσακωθούν με τον άλλο για να του κάνουν κακό, είτε επειδή τονβ ζηλεύουν είτε επειδή τόλμησε να πει μια διαφορετική σκέψη γι αυτά που συζητούσαν.
Υπάρχουν κατάλογοι ανθρώπων, μαύρων, άσπρων, κίτρινων, μεταναστών, απόρων, πλούσιων, φτωχών οι οποίοι συνεχίζουν να ζούν ή να μη ζουν πριν και μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων, είτε λαμβάνοντας είτε όχι το μηνυμα της γέννησης του Χριστού (αλλωστε δεν είναι όλος ο κόσμος Χριστιανοί...)
Σε όλον αυτό τον κόσμο, φίλους, γνωστούς, εχθρούς και μή εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ... (ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ) ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!!!
