ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ - ΑΚΥΡΩΣΗ

Στην εποχή μας, την εποχή της πληροφορικής έχει ανακαλυφθεί μια λειτουργία η οποία με την κλήση της μπορούν να ανακληθούν πίσω όλες όσες κινήσεις έχουμε κάνει. Έτσι σε ένα κείμενο word, όλες οι άχρηστες διορθώσεις που γίναν ως τα τώρα, όλες οι μορφοποιήσεις κειμένων και παραγράφων πατώντας ένα κουμπί "ακύρωσης" γίνονται όλα πουφ... πάπαλα σαν να μην έγιναν ποτέ, δεν καταγράφονται κάπου στην ιστορία, τουλάχιστον την εμφανή. Όλα αυτά τα μαγικά γίνονται πραγματικότητα αρκεί να μην έχεις "σώσει" δηλαδή αποθηκεύσει τις ενέργειες που έχεις κάνει γιατί αν έχει γίνει αυτό θα πρέπει να ψάξεις ως τελευταία ελπίδα στις προηγούμενες εκδόσεις του κειμένου πράγμα που είναι άγνωστο για τους μη μυημένους σωστά στο χώρο.
Ύστερα από συσσωρευμένη εμπειρεία που αποκομίζεις από τη ζωή και τις διάφορες κινήσεις-μορφοποιήσεις-αποφάσεις που έχεις κάνει φτάνεις στη στιγμή που θες να ελέγξεις το "word" της ζωής σου για να δεις αν έχεις κάνει λάθη που μπορείς να διορθώσεις άνετα με ένα απλό σβήσιμο η αλλαγή ενός χαρακτήρα ή αν πρέπει να αναθεωρήσεις και να ξαναρχίσεις από την αρχή. Δυστυχώς η ζωή δε σου δίνει εργαλεία ακύρωσης. Η ζωή πάντα σου προσφέρει τρόπους επικύρωσης ή μη των πράξεων που κάνεις, των σχέσεων που αρχίζεις και τελειώνεις, της συμπεριφοράς σου, της επικοινωνία σου με τον κόσμο κλπ κλπ μπορεί ο καθένας να βάλει ότι θέλει και ο κατάλογος ποτέ δε θα είναι πλήρης.
'Ετσι, μην έχοντας τη δυνατότητα να αναθεωρήσεις ολόκληρο το κείμενο, να το σβήσεις, να κάνεις ένα αντίγραφο και να συνεχίσεις εκεί κλπ αναγκάζεσαι να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μια διαδικασία, ένα παιχνίδι που έχει τίτλο... "Τι θα γινόταν αν...". Το παιχνίδι έχει τους εξής κανόνες: Έχεις το δικαίωμα να φέρεις μπροστά στο μυαλό σου όλα τα γεγονότα που σου έχουν συμβεί, όλες τις πράξεις, ουσιαστικές - ανούσιες, και να κάνεις την ερώτηση... τι θα γινόταν αν αντί εκείνης της πράξης έκανες την άλλη που ούτως ή άλλως κατά ένα μαγικό τρόπο την ώρα που έκανες τη μία ήξερες πως μπορούσες απλά να κάνεις την άλλη και να ξέφευγες. Μόνο που εκείνη την ώρα υπήρχαν σίγουρα παράγοντες που σε απέτρεπαν ή σε υποχρέωναν να κάνεις το άλλο. Από τη στιγμή που θα έκανες το άλλο ένα διαφορετικό παράλληλο μέλλον θα ξεκινούσε για τη ζωή σου και κάτι θετικό ή αρνητικό θα ανάβλυζε από την ποικιλία της ζωής μόνο που εσύ δεν .... το ξέρεις, ξέρεις μόνο ότι μπορούσες να διαλέξεις την κουρτίνα 2 και όχι την 1 που ίσως φάνταζε πιο σίγουρη με ένα καλύτερο βραβείο.
Μέσα στο μυαλό σου μπορεί να βλέπεις - ονειρεύεσαι αυτό το παράξενο μέλλον που ποτέ δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό σου προσπαθείς να ξεφύγεις από το αδιέξοδο που σου επιβάλει η τωρινή πραγματικότητα ξέροντας πάντα πως ο δρόμος που διάλεξε μπορεί να καθορίστηκε από κείνη τη μοιραία απόφαση. Μια απόφαση που δεν μπορεί να ακυρωθεί γιατί έχεις .... "σώσει". Έχεις ζήσει, έχεις μοιραστεί εμπειρείες, έχεις αποκτήσει μνήμη, χαρές, λύπες, απογοητεύσεις, επιβραβεύσεις, απορρίψεις πράγματα που συνθέτουν αυτό που είσαι τώρα, αυτό που σε κάνουν να γράφεις αυτές τις ... σοφίες (λέμε τώρα). Κι αυτό μια απόφαση είναι , το να γράφεις δηλαδή τις σκέψεις σου... και άνετα μπορείς να τις σβήσεις... ( είναι μια έξτρα λειτουργία που παρέχεται στο ιντερνετ ) μέχρι βέβαια να έχει προλάβει να τις διαβάσει κάποιος - άρα έχουν χαρακτεί και σε μια ξεχωριστή μνήμη.
Φτάνεις λοιπόν και σε μια της τρέχουσας... τελευταίας στιγμής κρίσιμης απόφασης για την επόμενή σου κίνηση. Όλοι οι παράγοντες σε σπρώχνουν στο να κάνεις το βήμα, να ελευθερωθείς πλην κάποιων παραγόντων που μπορεί να σου λένε ότι μπορείς να ζήσεις κι έτσι. Στη ζωή έχεις μόνο ένα δικαίωμα σ΄αυτή τη φάση. Να προσομοιάσεις στο μυαλό σου το τι μπορεί να συμβεί εφόσον διαλέξεις την κουρτίνα 1 ή 2 χωρίς φυσικά να ξέρεις αν θα γίνουν τα πράγματα όπως τα φαντάζεσαι κάτι που μπορείς να το κάνεις όσες φορές θες πριν... πατήσεις την σκανδάλη που ενεργοποιεί την επόμενη κίνηση. Από κει και πέρα το ποτάμι δε γυρίζει πίσω και προχωράς μέχρι τον επόμενο κόμβο απόφασης.
Αυτά.