Δεν έχεις κανείς αντίρρηση ότι τα STAGE προγράμματα χρησιμοποιηθήκανε από τις διάφορες κυβερνήσεις ως όπλο κατά της ανεργίας ( το πρόσχημα ) και φυσικά χωρίς πρόσχημα ως όπλο υπέρ των ψήφων. Χιλιάδες άτομα, κυρίως νέοι χρησιμοποίησαν αυτή την εναλλακτική λύση είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε στο δημόσιο για να μπορέσουν να βρούν 12 και 18 μήνες δουλειάς και να συντηρήσουν τους εαυτούς τους μέχρι να βρούν κάτι καλύτερο που σημαίνει ασφάλεια και μονιμότερη δουλειά. Το δόλωμα σε όλη την υπόθεση ήταν ότι "σε προσλαμβάνουμε τώρα, άρα σου κάνουμε καλό... και βλέπουμε αργότερα ..." ΄δηλαδή σου έδιναν μια προοπτική ότι ίσως κάτι γινότανε και θα παρέμενες να δουλεύεις εκεί εις βάρος βέβαια κάποιου άλλου που δε θα παιρνε τη θέση που έστω δικαιούτο. Πήγαινες λοιπόν εσύ σε μια υπηρεσία του δημοσίου σκιζόσουν, έκανες τα πάντα από φωτοτυπίες, καφέδες, εξωτερικές δουλειές κλπ και όταν προσπαθούσες να μάθεις από όλοη αυτή τη δουλειά σου έδιναν με τον τρόπου τους να καταλάβεις ότι δε χρειάζεται εφόσον θα έμενες λίγο, απλά μάθε ό,τι χρειαζόμαστε εμείς να μάθεις. Μετά αν κατάφερνες και έπαιρνες άλλο stage πρόγραμμα ήσουν πιο ψημένος στα ... κόλπα και προσπαθούσες ναι μεν να μάθεις κρυφά, γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δε θα σου έδινε σημασία και παράλληλα να εκμαιέυσεις από το σκληρό κατά τα ΟΛΑ προϊστάμενο αν θα μπορούσες να συνεχίσεις και μετά ως άτομο που καλύπτει θέσεις με "ΠΑΓΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ" άρα ψιλονόμιμα αλλά το μόνο που εισέπραττες θα ήταν αοριστίες και απότομος χαρακτήρας. Έτσι το μόνο που κατάφερνε ένας νεος συνήθως που τραμπαλιζότανε από το ένα στο άλο πρόγραμμα είναι να μην έχει ασφάλεια, μέλλον και να μην μπορούσε να προβλέψει τι θα πλήρωνε σε περίπτωσε που έπρεπε π.χ. να κάνει μια μεγάλη εγχείριση - νέοι είμαστε γιατί να μας τύχει...ναι το ξέρω.... Άρα ενθουσιάσμός στην αρχή ( πιάσαμε δουλειά ) , σκέψεις στη μέση ( συνεχίζω δε συνεχίζω - ψάχνω κι αλλου ) , απαγοήτευση στο τέλος ( φεύγω - ελπίζω το κομπόδεμα που μάζεψα να με κρατήσει μέχρι το επόμενο πρόγραμμα(????;;;;).Αυτό είναι σχεδόν το περιβάλλον των εργαζόμενων υπο καθεστώς δουλείας στα STAGE ή τις παλιότερες σχολές μαθητείας μόνο που με τα STAGE είχε ανοίξει για όλο τον κόσμο. Και γω όταν προτοέπιασα δουλειά με πήραν τηλέφωνο ότι είχα πετύχει ταυτόχρονα και σε STAGE. Ευτυχώς προχώρησα στον επαγγελματικό τομέα που είμαι τώρα και δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω την αναλλακτική αυτή λύση.Ποιο είναι το προφίλ των ατόμων που πηγαίνουν στα stage είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα; Νομίζω ότι περιλαμβάνει όλο τον κόσμο. Από αυτούς που δεν κατάφεραν να πετύχουν σε μια σχολή μέχρι εκείνους που κατάφεραν να πετύχουν σε πολλά μόνο που δε στάθηκαν τυχεροί στην εύρεση εργασίας. Σε stage βέβαια δουλεύουν κι αυτοί που είναι μεγαλύτερης ηλικίας και τα χουν βρει δύσκολα γιατί πρόσφατα απολύθηκαν από τη "μόνιμη" εργασία τους και το επίδομα της ανεργίας δεν τους φτάνει για να θρέψουν 4 πρόσωπα. Όλοι λοιπόν κηνυγάνε μια τέτοια θέση είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα. Και καλά στον ιδιωτικό. Γνωρίζουμε όλοι καλά ότι όσοι πάνε εκεί γνωρίζουν επίσης καλά ότι πάνε να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες των αφεντικών των επιχειρήσεων που διψάνε για χρήμα αλλά θέλουν να το πετύχουν με το δυνατότερο χαμηλό κόστος τουτέστιν ( όπως έλεγε κι ο Βογιατζής ως αδερφός της Μάρθας Καραγίαννη στο Γοργόνες και Μάγκες ) νέα άτομα που διψάνε κι αυτά για δουλειά και εμπειρεία και όσο για την ασφάλεια ουδείς νοιάζεται......... έχουμε χρόνια ακόμα... Στο τέλος του stage αν είναι απαραίτητα αυτά τα άτομα μπορούν να μεταμορφωθούν άνετα σε "ελεύθεροι επαγγελματίες" με το δελτίο παροχών στο χέρι είτε το θέλουν είτε όχι αν φυσικά θέλουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε μια εταιρεία που τους χρειάζεται......... αλλά στην ουρά υπάρχουν κι άλλοι!!Αυτά στον ιδιωτικό τομέα, που μα κάρι να έχεις κάποιο φίλο να σε βάλει κάπου ή να πας με την αξία σου και ας τα βγάλεις πέρα με οποιεσδήποτε συνθήκες. Ιδιωτικός είναι. Κουμάντο θα κάνεις στο σπίτι του άλλου; Το θέμα είναι τί γίνεται με το Δημόσιο. Αυτή τη ΄Μαύρη Τρύπα΄που όλα τα παρασέρνει στο διάβα της, συνειδήσεις, ψυχές, δουλειά και ελπίδες... Εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά γιατί ο προηγούμενος "φίλος"- τώρα απέχτησε εισαγωγικα - στις περισσότερες περιπτώσεις θα είναι ένα κομματικό πρόσωπο ή αλλιώς κάποιος που είναι "μέσα" στα πράγματα ένας που θα υποστηρίζει έναν Γκόρτσιο ή ένα Μαντά και σπάνια θα βρεθεί ο Μαυρογυαλούρος που θα τους δώσει, ακόμα και στον εαυτό του, τη γνωστή μούτζα! Εκεί είσαι δεμένος. Κυνηγάς κάθε στιγμή τον εκάστοτε κομματάρχη να βάλεις το παιδί σου μέσα σε ένα πρόγραμμα - γιατί? γιατι ίσως δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις γιατί ίσως δεν έχει το κατάλληλο πτυχίο, γιατί υπάρχει η ανάγκη, γιατί γιατί γιατί, δε νομίζω πως πάντα πρέπει να ψάχνουμε τους λόγους... εγώ θα πω γιατί υπάρχει και αυτή η εύκολη επιλογή. Που δεν είναι καθόλου εύκολη. Γιατί έστω και πάς με μόρια, με επίσημα έγγραφα, με σωστές δηλώσεις χωρίς να μιλήσεις με κανέναν από τους παραπάνω έχεις και πάλι φυσικά πιθανότητα να προσληφθείς σε μια έκτακτη θέση του δημοσίου ( που κρύβει κάτω της μια πάγια ανάγκη ... αλλά δεν το λέμε ) ή να χωθε'ις και συ στην ουρά να βοηθήσεις π.χ. ένα ΤΡΑΜ να κινηθεί που ενώ στην αρχή δούλευε με 185 άτομα τελευταία δουλεύει με κοντά 500........ Δεν έχω δει να μεγαλώνει και το δίκτυο.... μέχρι τη Βούλα δεν πήγε; Μόνο που εκεί οι υποσχέσεις έχουν να κάνουν με την πραγματική μονιμότητα που όποιος την κερδίσει γίνεται ... Βασιλιάς...Ίσως αυτά και άλλα πολλά ήθελε να κόψει το ΠΑΣΟΚ με τις εξαγγελίες κατάργησης της συνέχειας στο όνειρο 30000 θέσεων stage που κατά τα λεγόμενα του κύριου Λοβέρδου θα αποτέλουν μόλις "εξέλθουν έξω" τα άτομα που τις καλύπτουν μόλις το 1% παράπάνω στο ήδη φορτωμένο ποσοστό ανεργίας που υπάρχει. Βέβαια οι αριθμοί αυτοί είναι .... άτομα είτε γαλάζια, είτε πράσινα είτε κόκκινα δε μας ενδιαφέρει τι παίζει με το χρώμα και όπως και να ναι θα γραφτούν και πάλι στις λίστες του ΟΑΕΔ ( ή μήπως δε μπορούν..) θα πάρουν μόρια για την επόμενη πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ ( ή μήπως θα καταργηθεί ) θα τους δωθεί μια εναλλακτική εργασία ( ή μήπως θα έρθουν σε αντιπαράθεση με τα αντίστοιχες πολυπληθέστερες κατηγορίες ατόμων που έχασαν τη δουλειά εις βάρος των πρώτων ή που απλά δε στάθηκαν τυχερά ) , ή , ή , ή ποιος ξέρει;. Σίγουρα ένα μέτρο για εξοικονόμιση πόρων είναι να περικοπούν οι δαπάνες. Ετσι έμαθα τα τελευταία χρόνια της ζωής μου από τις διάφορες κυβερνήσεις που παρακολούθησα να κυβερνούν. Και τα έξοδα του ΟΑΕΔ ήταν πολλά.Δεν είμαι πολιτικός ούτε αναλυτής ίσως ούτε Σύμβουλος και Προγραμματιστής αλλά καταλαβαίνω πως υπάρχει ανάγκη να γίνει διαχείρηση των θεμάτων αυτών με τον καλύτερο τρόπο και όχι στις αρχές μιας κυβερνητικής θητείας να εξαγγέλουμε απολύσεις - ( και παράλληλα να ζητάμε νέες θέσεις εργασίας για τους δικούς μας ) και στο τέλος της θητείας να τους προσλαμβάνουμε όλους. Αν είναι η θητεία της σημερινής κυβέρνησης να δώσε τέλος στο ρουσφέτι και όλοι να μπουν σε ένα σύστημα αξιοκρατικό με τη θυσία 30000 συνανθρώπων μας τότε ας καταλάβουν κι αυτοί ότι όλα γίνονται για το καλό της πατρίδας τους και κάποτε θα φτάσει και στην τσέπη τους το σωστό χαρτζηλίκι από έναν μισθό με ασφάλεια ένα μισθό που είτε είναι ιδιωτικός είτε δημόσιος θα καταβάλονται και οι ασφαλιστικές κρατήσεις στα ταμεία ώστε όταν γίνομε παππούδες και γιαγιάδες να στηριζόμαστε σε μια σύνταξη για να κοιτάμε το γιατρό στα μάτια να μας κάνει οποιαδήποτε εξέταση ή εγχείρηση ή θεραπεία. Και νέοι το θέλουμε αλλά τέλος πάντων αν φτάσουμε σε κείνη την ηλικία μάλλον κάτι θα έχει γίνει καλό. Αν όμως γίνει όλο αυτό χωρίς να υπάρχει ένα αντίστοιχο αντίκρυσμα νέα κεφάλαια ανήγουν διαμαρτυριών και ρουσφετοκηνυγητού.
--
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ
SENIOR ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΣΕ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ SAP R/3
ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ: ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ!!
No comments:
Post a Comment